«FIFA Uncovered»: Η εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα Διεθνής Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου

Αν οι χιλιάδες νεκροί εργάτες που στοιχειώνουν τα θεμέλια των νεόκτιστων σταδίων, τα πετροδολάρια, το μεσαιωνικό καθεστώς και η περίοδος διεξαγωγής του (σα να γιορτάζονται τα Χριστούγεννα μέσα Ιουλίου) δεν ήταν αρκετά για να σας κάνουν να σκεφτείτε έστω να μποϊκοτάρετε το Παγκόσμιο Κύπελλο (της FIFA, όπως είναι η επίσημη ονομασία του θεσμού) στο Κατάρ, που ξεκινά στις 20 του μήνα, ίσως σας πείσει αυτό το ντοκιμαντέρ που έκανε πρεμιέρα πριν από λίγες μέρες βάζοντας φιτίλι σε μια ήδη εντόνως αμφιλεγόμενη διοργάνωση. 

Όχι ότι δεν ήταν σε γενικές γραμμές γνωστό το χρονικό της εκτεταμένης και εντελώς ασύστολης διαφθοράς στα έγκατα της Διεθνούς Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας, αλλά ο τρόπος που ξετυλίγεται το κουβάρι της μίζας, του ξεπλύματος και των σκανδάλων στο τεσσάρων ωριαίων επεισοδίων FIFA Uncovered θυμίζει υποβλητικό θρίλερ διεθνούς κατασκοπίας ή απίστευτης δολοπλοκίας true crime.

Μόνο που δεν πρόκειται για μυθοπλασία αλλά για τη στυγνή πραγματικότητα του σύγχρονου ποδοσφαίρου στο πιο υψηλό του επίπεδο. Η διαφθορά έχει καταστεί ενδημική προ πολλού. Ο Οίκος της FIFA είναι σαθρός και γεμάτος φαντάσματα.

Σε μια συγκλονιστική σκηνή του FIFA Uncovered παρακολουθούμε τους συγγενείς εργατών στις υπερσύγχρονες εγκαταστάσεις του Κατάρ να περιμένουν τους δικούς τους στο αεροδρόμιο του Κατμαντού. Γρήγορα όμως συνειδητοποιούμε με τρόμο ότι δεν βγαίνουν από το αεροπλάνο ζωντανοί άνθρωποι αλλά κλειστά φέρετρα.

Όπως ήταν αναμενόμενο, κεντρικός πρωταγωνιστής της ιστορίας δεν είναι άλλος από τον Ελβετό «αρχιμάγειρα της διαπλοκής» Σεπ Μπλάτερ, τον παραλίγο ισόβιο πρόεδρο της ανώτατης αρχής του παγκόσμιου ποδοσφαίρου που, μετά από δεκαοχτώ χρόνια στο τιμόνι της FIFA, του επιβλήθηκε το 2015 (όπως και στον τότε πρόεδρο της UEFA, Μισέλ Πλατινί) δια βίου άρση του δικαιώματός τους να εμπλέκονται σε ποδοσφαιρικά θέματα ως παράγοντες του ταλαίπωρου αθλήματος. 

Ήταν όμως αργά. Είχε γίνει το κακό που είχε ξεκινήσει πολλές δεκαετίες πριν, και συγκεκριμένα το 1974, με την εκλογή στην προεδρία της FIFA (που μέχρι τότε ήταν ένας ταπεινός, συντηρητικός, απονήρευτος και αυστηρά διαχειριστικά οργανισμός) του Βραζιλιάνου Ζοάο Χαβελάνζ, ο οποίος ήταν ο πρώτος που διέγνωσε τις απεριόριστες προοπτικές ανάπτυξης, χορηγιών και προσωπικού κέρδους που μπορεί να προσφέρει το πιο δημοφιλές άθλημα στον πλανήτη. 

Τότε ήταν που προσελήφθη ο Μπλάτερ («η αράχνη στον ιστό» όπως αποκαλείται κάποια στιγμή στο ντοκιμαντέρ) ως το δεξί του χέρι και τα υπόλοιπα αποτελούν ιστορία – μια ιστορία στην οποία κατά καιρούς έχουν μπλεχτεί η Adidas του Χορστ Ντάσλερ και η εταιρεία αποκλειστικών χορηγιών ISL που είχε στήσει, οι περιφερειακές ποδοσφαιρικές ομοσπονδίες (ειδικά της Καραϊβικής και της Αφρικής) και οι πολύτιμες ψήφοι τους, διάφορες χαρακτηριστικές φυσιογνωμίες τεχνοκρατών και καιροσκόπων, ακόμα και ο Νέλσον Μαντέλα, τον οποίον κυκλοφορούσε ο Μπλάτερ ως «βιτρίνα» για τα παρασκηνιακά νταραβέρια του. 

Χρονολογία ορόσημο θα πρέπει να θεωρηθεί επίσης το Παγκόσμιο Κύπελο του 1978 στην Αργεντινή όπου η FIFA έκανε ό,τι μπορούσε (και πάντα με το αζημίωτο) για να εξωραΐσει και να ξεπλύνει το εγκληματικό καθεστώς της στρατιωτικής χούντας, διαδικασία που είναι γνωστή πλέον ως «sportwashing» και συντελέστηκε με κραυγαλέο τρόπο σε πρόσφατες περιπτώσεις όπως η ανάθεση του Μουντιάλ στο Κατάρ.

Σε μια συγκλονιστική σκηνή του FIFA Uncovered παρακολουθούμε τους συγγενείς εργατών στις υπερσύγχρονες εγκαταστάσεις του Κατάρ να περιμένουν τους δικούς τους στο αεροδρόμιο του Κατμαντού. Γρήγορα όμως συνειδητοποιούμε με τρόμο ότι δεν βγαίνουν από το αεροπλάνο ζωντανοί άνθρωποι αλλά κλειστά φέρετρα.