Συγκλονίζει η μητέρα της αδικοχαμένης Κατερίνας – «Έχει γίνει άγγελος το παιδί μου»

Ήταν τη Μεγάλη Τρίτη που η Κατερίνα Γεωργιάδη άφησε στην άσφαλτο την τελευταία της πνοή. Πήγαινε Αθήνα και θα επέστρεφε στην Κόρινθο για να κάνει Πάσχα με τη μητέρα και την οικογένειά της.

Η δημοσιογράφος Ρένα Κουβελιώτη με την κάμερα του T-live βρέθηκε στο σημείο του δυστυχήματος, στην παλιά Εθνική Οδό Κορίνθου – Αθηνών. Στο σημείο όπου βρήκε τραγικό θάνατο η πρώην Μις Πελοποννησιακός τουρισμός Κατερίνα Γεωργιάδη.

Σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες, για άγνωστη μέχρι στιγμής αιτία, η Κατερίνα Γεωργιάδη έχασε τον έλεγχο του αυτοκινήτου της. Και από τη μεσαία λωρίδα κυκλοφορίας, κινήθηκε πλάγια το όχημα, μέχρι που κατέληξε σε κολόνα.

Η Κατερίνα Γεωργιάδη φορούσε τη ζώνη ασφαλείας και είχε ανοίξει ο αερόσακος του αυτοκινήτου. Οι άνθρωποι που έσπευσαν να τη βοηθήσουν μέχρι να φτάσουν στο σημείο το ασθενοφόρο και οι άντρες της Πυροσβεστικής αποκάλυψαν ότι ναι μεν ζούσε, αλλά δεν είχε επικοινωνία.

Το αυτοκίνητό της χτύπησε στο πίσω μέρος του και όχι στην καμπίνα του οδηγού. Διεξάγονται πλέον έρευνες για να διαπιστωθούν τα ακριβή αίτια του τροχαίου δυστυχήματος.

«Ήταν ένας άγγελος»

Η μητέρα της Κατερίνας Γεωργιάδη συγκλόνισε με όσα είπε στο T-live και στην Κάτια Καραχάλιου. «Η καρδιά μου, η ψυχή μου, το στήριγμά μου. Από την Τροχαία έμαθα ότι είχε το παιδί μου ατύχημα.

Δεν φταίει το παιδάκι μου… Πήγαινε στην Αθήνα και θα ερχόταν να κάνουμε Πάσχα στην Κόρινθο. Ήταν ένα αγγελούδι, ένας άγγελος. Δεν υπάρχει πιο δοτικό παιδί. Δεν έχω λόγια να πω τι παιδί ήταν», σημείωσε η μητέρα της αδικοχαμένης Κατερίνας Γεωργιάδη. «Όχι επειδή ήταν δικό μου παιδί. Έχει γίνει άγγελος το παιδί μου».

Ο θάνατος της 35χρονης, η οποία είχε στεφθεί Mις Πελοποννησιακός Τουρισμός στα καλλιστεία το 2010, σκόρπισε θλίψη στην τοπική κοινωνία της Κορινθίας, όπου ήταν ιδιαίτερα αγαπητή.

«Εύχομαι να χρησιμοποιήσεις τον τίτλο σου και να κάνεις πολλά πολλά ταξίδια» της εύχονταν στα καλλιστεία του 2010. Σε ένα από αυτά τα ταξίδια κόπηκε πρόωρα το νήμα της ζωής της, βυθίζοντας στο πένθος τους δικούς της ανθρώπους.