Ζούμε σε έναν κόσμο με έντονες μεταβολές, έναν κόσμο τον οποίον κατακλύζουν αναθεωρητικές θεωρίες και λογικές, η Ρωσική στρατιωτική επέμβαση στο ανεξάρτητο κράτος της Ουκρανίας, η πολεμική σύρραξη στην Μέση Ανατολή μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις της Χαμάς σε ισραηλινά εδάφη. Το πόσο δραστικά αλλάζει ο κόσμος μας, περιλαμβάνει αυξανόμενες ασύμμετρες απειλές.
Η συνεχιζόμενη εισβολή και αναμέτρηση στην Ουκρανία, τα τρομοκρατικά χτυπήματα της Χαμάς και η στρατιωτική απάντηση του Ισραήλ, επανατοποθετούν το νόημα της παγκόσμιας ασφάλειας αλλά και της ευρωπαϊκής ενότητας, το πως οι αρχές της ειρήνης, της συνεργασίας, της ασφάλειας, μπορούν να δώσουν απαντήσεις στις σύγχρονες προκλήσεις.
Μέσα σε λίγα 24ωρα, η τρομοκρατική δράση των εξτρεμιστικών ισλαμιστικών ομάδων κατάφερε αιφνιδιαστικά, δολοφονικά χτυπήματα σε περιοχές όπως το Μπεερί, όπου δολοφονήθηκε το 10% των κατοίκων του, το Κφάρ Αζά, όπου είχαμε μια από τις μαζικότερες σφαγές, την πόλη Σντερότ με τις ταξιαρχίες της Χαμάς να δολοφονούν δεκάδες αμάχους, την εισβολή τους ακόμα και με αλεξίπτωτα πλαγιάς στο μουσικό φεστιβάλ Νόβα, όπου δολοφονήθηκαν 260 άνθρωποι. Πέραν των δολοφονιών, είχαμε και περιπτώσεις βανδαλισμών σε πτώματα, απαγωγές πολιτών, πράξεις που υπονομεύουν περισσότερο τα όποια ψήγματα ειρήνης στην ταραγμένη Μέση Ανατολή.
Είναι αυτή η δράση των φανατικών ισλαμιστών που δεν στρέφεται μόνον κατά του Ισραήλ, φαλκιδεύει όμως και το μέλλον, την ζωή του παλαιστινιακού πληθυσμού, των Αραβικών πληθυσμών της περιοχής που θέλουν ένα ειρηνικό μέλλον. Από την κυριαρχία της Χαμάς στην Γάζα, έχει πληγεί η ίδια η Παλαιστινιακή Αρχή, που δεν μπόρεσε να εξαλείψει φαινόμενα όπως την Χαμάς, που με την πρόκληση εμφύλιας σύρραξης, επέφερε πλήγματα στην πολιτική διοίκηση των Παλαιστινίων.
Πλήγματα στην ίδια την καθημερινότητα του Παλαιστινιακού λαού, τα αιτήματα του οποίου εκμεταλλεύονται οι οργανώσεις που εκπροσωπούν την πιο ακραία μορφή του πολιτικού Ισλάμ. Οργανώσεις φανατικών που καθοδηγούνται από την βία, που οργάνωσαν και προκάλεσαν προ 20ετίας περίπου εμφύλια διαμάχη με την Φατάχ και τη νόμιμη παλαιστινιακή αρχή. Μια σύρραξη που εκτός των θυμάτων και των καταστροφών, οδήγησε την Χαμάς να έχει τον απόλυτο, ασφυκτικό δια της βίας έλεγχο των 2 εκατομμυρίων Παλαιστινίων, εγκλωβισμένων στην Λωρίδα της Γάζας. Φανατικοί που έχουν λόγο ύπαρξης μόνο με το να υποδαυλίζουν τον έντονο αντιδυτικισμό, να επιδιώκουν την ολοκληρωτική διάλυση του Ισραήλ.
Η ενίσχυση της Χαμάς όμως είναι αυτή που τροφοδοτεί και την εκλογική ενίσχυση υπερσυντηρητικών, υπερ-ορθόδοξων εβραϊκών κομμάτων, αφαιρώντας δύναμη από πολιτικές δυνάμεις της μετριοπάθειας και των ήπιων προσεγγίσεων, που μπορούν να έρθουν σε συνεννόηση με δυνάμεις της Παλαιστίνης που επιθυμούν την ειρήνη.
Οι επιθέσεις της Χαμάς επεδίωκαν να θέσουν εμπόδια στην ανάπτυξη διακρατικής συνεργασίας του κράτους του Ισραήλ, με χώρες όπως η Σαουδική Αραβία, με ότι αυτό συνεπάγεται για οφέλη πολιτικά, οικονομικά και εμπορικά για την Μέση Ανατολή, τη Νοτιοανατολική Μεσόγειο, την ΕΕ. Εάν ακυρωθούν οι μέχρι σήμερα προσπάθειες που έχουν οδηγήσει στις αραβοϊσραηλινές Συμφωνίες του Αβραάμ, αυτό θα λειτουργήσει αρνητικά για το σύνολο της περιοχής. Μια τέτοια δυσμενής εξέλιξη θα θέσει υπό δοκιμασία ευρύτερους οικονομικούς σχεδιασμούς, όπως την ενεργειακή διασύνδεση της Ανατολικής Μεσογείου με την Ευρώπη, που έχει τεράστιο συμφέρον γεωπολιτικό για την Ελλάδα και την Κύπρο.
Η δημιουργία εμποδίων για την ακύρωση των Συμφωνιών του Αβραάμ, υπονομεύει το πλαίσιο κατευθύνσεων από το Ισραήλ και αραβικές χώρες να οικοδομήσουν συνθήκες μιας ρεαλιστικής προσέγγισης. Η υπονόμευση ενός ρεαλιστικού και ειρηνικού αύριο, ήταν ο κύριος στόχος των τρομοκρατικών επιθέσεων των φανατικών ισλαμιστών της 7ης Οκτωβρίου, επιθέσεις απόλυτης φρίκης.
Απέναντι στην ριζοσπαστικοποίηση της βίας του ακραίου Ισλάμ κυρίως στην περιοχή της Μέσης Ανατολής, της Βορείου Αφρικής, παλαιστινιακές δυνάμεις μπορούν να αναζητήσουν δρόμους συνεργασίας, εκφράζοντας ένα πλαίσιο με ανοικτό, φιλελεύθερο, δημοκρατικό περιεχόμενο. Από την άλλη πλευρά, το Ισραήλ πρέπει να εκφράσει μια επαναφορά πολιτικής αντίληψης που μπορεί να σημάνει την ενίσχυση του πολιτικού διαλόγου και τελικά λύσης για την οριστική διευθέτηση του Παλαιστινιακού ζητήματος, εξέλιξη που θα ενισχύσει την σταθερότητα συνολικά στην περιοχή.
Η Ελλάδα, έχοντας διαχρονικά σχέσεις και συμφέροντα με τις χώρες της περιοχής, ως χώρα που επενδύει στην ειρηνική συνύπαρξη, στην καλή γειτονία, στον πολιτικό διάλογο και όχι στην μισαλλοδοξία, έχοντας ένα ιστορικό, γεωπολιτικό, πολιτισμικό και θρησκευτικό βάρος σε αυτό τον γεωγραφικό χώρο, δρώντας μέσα στον ιστό των εκφάνσεων του δυτικού, δημοκρατικού συστήματος, μπορεί στις εξελίξεις της επόμενης ημέρας να αξιοποιεί ρόλο και παρουσία.
Στο διεθνές επίπεδο, απαιτείται μια σταθερή, ισχυρή αποφασιστικότητα για την αντιμετώπιση και καταπολέμηση της τρομοκρατίας, αλλά εξίσου απαιτείται η Διεθνής Κοινότητα, που σέβεται την δημοκρατία, την ειρήνη, την σταθερότητα, να ακολουθήσει με σαφή και μεθοδικό τρόπο, έναν οδικό χάρτη που θα οδηγήσει στο να παγιωθεί μια μόνιμη και δίκαιη ειρήνευση στην Μέση Ανατολή, περιλαμβάνοντας και την δημιουργία ενός παλαιστινιακού κράτους.
* Tο άρθρο έχει γραφεί για το Creta24.gr
πηγή: creta24
