Του Βασίλη Σκουντή
Ήμουνα νιος και γέρασα τόσα χρόνια από τότε που ανελλιπώς και αδιαλείπτως σέρνεται στην επικαιρότητα το θέμα της καταστολής της βίας.
Μα αυτό, βρε αδερφέ, είναι το πρόβλημα: ότι όλη η πρεμούρα μας αφορά την καταστολή και όχι την πρόληψη.
Υπάρχει βεβαίως και κάτι ακόμα χειρότερο που επιδεινώνει έτι περαιτέρω την κατάσταση: η εκάστοτε συντεταγμένη Πολιτεία αποπειράται να θεραπεύσει τη βαριά νόσο με ασπιρίνες!
Κλωθογυρίζουμε λοιπόν δια μίαν εισέτι φοράν σε μια υπόθεση που εξ ορισμού και προοιμίου κάνει τζιζ…
Κάνει τόσο τζιζ ώστε αποφεύγουμε να την αγγίξουμε και την αφήνουμε να διαιωνίζεται…
Μελέτησα επισταμένως την καινούργια δέσμη μέτρων που εξήγγειλαν τις προάλλες οι εκπρόσωποι της Κυβέρνησης ενόψει του ανοίγματος των γηπέδων και της επιστροφής των φιλάθλων στις κερκίδες.
Τα αποφάσισαν, τα ανακοίνωσαν, επιβάλλουν την εφαρμογή τους και ελπίζουν ότι θα αποβούν αποτελεσματικά, όπως (δεν) αποδείχθηκαν τα προηγούμενα!
Το απεύχομαι, αλλά πολύ φοβάμαι ότι αυτά τα πομπώδη και φιλόδοξα μέτρα θα καταλήξουν πάλι σε μια τρύπα στο νερό ή –για να το χοντρύνω ακόμη περισσότερο και να βάλω μια μακάβρια και αποκρουστική πινελιά- σε μια τρύπα στο αίμα που χύνεται συχνά εντός και εκτός γηπέδων.
Τα τραγικά περιστατικά αυξάνονται και πληθύνονται τα τελευταία δυο χρόνια: για κάθε Αλκη στη Θεσσαλονίκη, για κάθε Μιχάλη στη Νέα Φιλαδέλφεια, για κάθε Γιώργο στου Ρέντη, για κάθε θύμα της τυφλής βίας, για κάθε θρηνούσα οικογένεια, για κάθε ειλικρινές ή κροκοδείλιο δάκρυ, για κάθε σοκαρισμένη κοινωνία και για κάθε (μεταχρονολογημένα εμφανιζόμενη) πολιτική κινητοποίηση θα υπάρχουν οι αντίρροπες τάσεις και οι ενάντιες δυνάμεις…
Ο αθεράπευτος οπαδισμός, ο άκρατος χουλιγκανισμός, το ασήκωτο βάρος του πολιτικού κόστους, η απροθυμία και ο φόβος της σύγκρουσης της εξουσίας με τους μεγαλόσχημους «βαρόνους του ποδοσφαίρου» και δεν συμμαζεύεται…
Μάς περισσεύουν οι ιδέες, οι προτάσεις, τα πλαίσια δράσεων και οι καλές προθέσεις, αλλά μας λείπουν το αποτελέσματα, τα οποία αναζητούνται και τώρα και μάλιστα με τη διαδικασία του κατεπείγοντος και υπό το κράτος της συσσωρευμένης απελπισίας!
Όλα αυτά τα χρόνια έχουν αποφασισθεί ατέρμονα μέτρα, εκ των οποίων σταχυολογώ κάποια που μού έρχονται προχείρως στο μυαλό…
Από τα ηλεκτρονικά εισιτήρια και τις κάμερες μέχρι την κατάργηση των συνδέσμων και την ίδρυση των λεσχών…
Από την παρουσία της Αστυνομίας και την ανάθεση του έργου σε εταιρείες security μέχρι την αναβάθμιση του ρόλου της Διαρκούς Επιτροπής Αντιμετώπισης της Βίας και την παρουσία Εισαγγελέων στα γήπεδα…
Από την ισχύ του ιδιώνυμου μέχρι την κατάργηση του…
Από την κάρτα φιλάθλου μέχρι τον έλεγχο της ταυτοπροσωπίας και το περιβόητο gov.gr wallet, αυτό δα μας μάρανε!
Α, για να μην το ξεχάσω: εκτός από την πληθώρα των μέτρων, υπάρχει και εκείνη των αξιωματούχων του αθλητισμού, οι οποίοι είτε από άγνοια, είτε από απερισκεψία, είτε από έλλειψη βούλησης, θυσιάσθηκαν και πήγαν σαν το σκυλί στα αμπέλι!
Φαντασία και ποικιλομορφία έχουμε να φαν’ κι οι κότες, στα αποτελέσματα υστερούμε που να πάρει η οργή…
Θα ξανανοίξουν λοιπόν τα γήπεδα, χαράς ευαγγέλια για την ποδοσφαιρική και την αθλητική κοινωνία, καθότι είναι πολύ άχαρο πράγμα να διεξάγονται αγώνες κεκλεισμένων των θυρών.
Θα ξανανοίξουν για να ικανοποιηθεί το λαϊκό αίσθημα να αναπληρωθεί το σύνδρομο της στέρησης και για να καλυφθούν τις ανάγκες του φιλοθεάμονος κοινού, που –για να θυμηθώ κιόλας ένα παλιό τραγούδι του Μίκη Θεοδωράκη- καλείται να συμμορφωθεί προς τας υποδείξεις.
Ξανανοίγουν τα γήπεδα με την προσδοκία και την ευχή να μην ανοίξουν μαζί τους και άλλοι τάφοι, άλλωστε οι προηγούμενοι είναι ακόμη φρεσκοσκαμμένοι…
Ξανανοίγουν τα γήπεδα με ένα καινούργιο αυστηροποιημένο καθεστώς που (ελπίζω ότι) δεν θα επαφίεται μόνο στην καλή θέληση των οπαδών και στον… μπαμπούλα των αρχών.
Ελπίζω δηλαδή ότι θα επαφίενται επίσης στη σύμπραξη, στη συνεργασία και στη συνέργεια των ΠΑΕ, των ΚΑΕ και όλων των ομάδων που μπορούν να ελέγξουν, να καθοδηγήσουν, να ενθαρρύνουν ή να αποτρέψουν τους φιλάθλους τους από παραβατικές συμπεριφορές.
Σε τέτοιες περιπτώσεις η ανοχή είναι συνενοχή!
https://creta24.gr/doste-metra-gia-ti-via-sto-lao/
