Με την υπόσχεση μιας νέας άνθησης καθώς ξυπνά η άνοιξη, έτσι ποιητικά και διφορούμενα, διάβηκε το κατώφλι του Maison Valentino ο Αlessandro Michele. Δεν περίμενε κανείς κάτι πιο πεζό από τον αρχιερέα του kitsch, τον σκοτεινό άρχοντα μιας μόδας που έσβησε τα όρια ανάμεσα στα φύλα, καθιέρωσε τον τύπο του σπασίκλα ως αισθητικό ζητούμενο και ανακάτεψε με αναίδεια εποχές και σχολές μόδας, παράγοντας ένα υβρίδιο που λατρεύτηκε –ή μισήθηκε– με πάθος στη διάρκεια της θητείας του στον οίκο Gucci.
Την Τρίτη, λοιπόν, ο Michele πιάνει δουλειά στο ατελιέ του Valentino, μια ανάσα από τα Ισπανικά Σκαλιά, κι αρχίζει να δουλεύει την ανοιξιάτικη συλλογή του οίκου για το 2025, που θα παρουσιάσει τον Σεπτέμβριο στο Παρίσι.
«Η ευδαιμονία είναι ένα τόσο ζωντανό πράγμα που φοβάμαι μήπως το πληγώσω ξεστομίζοντας, έστω, τη λέξη», συνέχισε στον λογαριασμό του στο Ίνσταγκραμ σε ένα παραλήρημα ευγνωμοσύνης και υπερβατικού στοχασμού για το «βραβείο» που του δόθηκε από την Kering, τον όμιλο που τον ξεφορτώθηκε πριν από δύο χρόνια. Αναφέρθηκε και στην ευθύνη που αναλαμβάνει απέναντι σε έναν οίκο υψηλής ραπτικής «που χάραξε την ομορφιά σε μια συλλογική ιστορία φινέτσας και άφατης χάρης». Βαριά δέσμευση για τον Michele, του οποίου η κατά Gucci αναρχική αισθητική κοίταζε ειρωνικά από την απέναντι όχθη τη διακριτική πολυτέλεια που προασπίζονταν τα άλλα mega-brands.
Αν η παρόρμησή του για ανατροπή και τα συχνά του παραστρατήματα κακογουστιάς δεν θολώσουν το DNA του Valentino, που βασίστηκε πάντα στην κομψότητα και το διαχρονικό στυλ, τότε ο Michele ίσως μπορέσει να σχεδιάσει το επόμενο κεφάλαιο του οίκου.
Μέσα από τον παραμορφωτικό φακό της έμπνευσής του, ο οίκος Gucci πέρασε από τη δανδίστικη εκδοχή της πολυτέλειας του Tom Ford σε μια κινηματογραφική φάση ρομαντισμού που κορφολόγησε αναφορές από πολιτισμούς και εποχές, με σταθερό «φάρο» τα ’70s και την Αναγέννηση. Το στυλιστικό του μιξάρισμα αναγνωρίστηκε ως φαινόμενο από φίλους και εχθρούς και το τολμηρό του άγγιγμα στα δερμάτινα είδη ανανέωσε την παράδοση της Gucci στα πολυτελή αξεσουάρ. Το 2016, έναν χρόνο μόλις αφότου είχε αναλάβει, το Wallpaper* τον συμπεριέλαβε στα πρόσωπα που αλλάζουν τους κανόνες του παιχνιδιού («Game-Changer») και, πράγματι, στα χρόνια που ακολούθησαν ο Michele κατάφερε να τριπλασιάσει τα έσοδα του οίκου και να ντύσει από τον Harry Styles και την Billie Eilish ως το (όμορφο alter ego του) Jaret Leto και την αγαπημένη του Ντακότα Τζόνσον, με την οποία εθεάθη να σεργιανίζει στη Ρώμη λίγο πριν ανακοινωθεί το νέο του πόστο.
Τα υπέρ του διορισμού του, προφανή: ο σχεδιαστής, αφοσιωμένος εραστής της Ρώμης ο ίδιος, γίνεται μέρος της συνέχειας ενός οίκου που έχει αναδυθεί από την ομορφιά και την καλλιτεχνική παράδοση αυτής της πόλης. Του προσφέρονται, ακόμα, τα επιδέξια χέρια ενός μοναδικού στον κόσμο ατελιέ, έτσι ώστε να μη χρειαστεί να αυτο-περιοριστεί στο παραμικρό. Η υψηλή ραπτική σίγουρα δεν τον φοβίζει. Ποιος έχει ξεχάσει την «Κοσμογονία», τον κύκνειο σόου του στην Απουλία, εκείνον τον ληθαργικό χορό από βελούδα μεσαιωνικού στυλ, πούλιες και απλικαρισμένα λουλούδια;
Αν η παρόρμησή του για ανατροπή και τα συχνά του παραστρατήματα κακογουστιάς δεν θολώσουν το DNA του Valentino, που βασίστηκε πάντα στην κομψότητα και το διαχρονικό στυλ, τότε ο Michele ίσως μπορέσει να σχεδιάσει το επόμενο κεφάλαιο του οίκου.
Τα αξεσουάρ θα γίνουν, χωρίς αμφιβολία, το όχημα της νέας εποχής. Γύρω από τη λεπτομέρεια των μεταλλικών καρφιών, ενός σκληρού, ροκ στοιχείου που μαλάκωνε τα στυλιζαρισμένα looks του οίκου, πλέχτηκε μια ολόκληρη κοινότητα «οπαδών» του Valentino. Ο επόμενος κώδικας που καλείται να αναζητήσει ο Alessandro δεν θα προέρχεται από το λεξιλόγιο του ροκ εν ρολ. Η δική του ευαισθησία προβάλλει ανορθόδοξη και παραμορφωμένη μέσα από ένα εξεζητημένο ανακάτεμα υψηλής και ταπεινής μόδας, σαν ένα πολύχρωμο cabinet of curiosities όπου τα αθλητικά παντρεύονται με στρας και τα λατινικά φιλοσοφικά τσιτάτα συνυπάρχουν με φτηνά μπιμπελό και βοτανικούς κήπους.
Το χάρισμά του να φτιάχνει ένα αυθεντικό λεξιλόγιο μόδας έχει αποδειχθεί. Μένει να αποδειχθεί αν η επιφοίτηση θα τον «χτυπήσει» ξανά, για να φέρει μια Valentino – κεντρική άνοιξη στη μόδα.
πηγή: lifo
