Με τα περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας να αυξάνονται συνεχώς, μια ακόμα γυναίκα σοκάρει αποκαλύπτοντας τον εφιάλτη που έζησε στα χέρια του πρώην συζύγου της.
Όπως ανέφερε στο ΕΡΤnews οι καθημερινοί ξυλοδαρμοί ξεκίνησαν μαζί με την εγκυμοσύνη της, με τον πρώην σύζυγό της να της ασκεί βία, ακόμα και όταν κυοφορούσε το παιδί του και να την απειλεί ότι θα τη σκοτώσει. «Ξεκίνησε από την ψυχολογική, τη λεκτική και συμπληρωματικά μετά ήρθε και η σωματική σε σημείο που εγώ πήγα να χάσω το παιδί μου και κορυφώθηκαν σε τέτοιο σημείο που γλίτωσα από δολοφονία» είπε αρχικά, ενώ οι ξυλοδαρμοί συνεχίστηκαν και μετά τη γέννηση του παιδιού, με την ίδια να περιγράφει: «Με είχε σπρώξει με το παιδί από τις σκάλες ενώ το είχα στην αγκαλιά μου, ενώ το θήλαζα έχει τύχει να μου δίνει μπουνιές στην πλάτη. Δυο χρόνια μετά την έναρξη της κακοποιητικής συμπεριφοράς του πια, τα πράγματα είναι εμφανή. Εγώ είμαι αιμόφυρτη, χρειάζομαι περίθαλψη και τότε πλέον καταγγέλλω. Καλώ την αστυνομία, εκείνος το βάζει στα πόδια προκειμένου να μην τον πιάσουν, πριν φύγει μου λέει “θα σε σκοτώσω εάν μιλήσεις”».
«Το παιδί χτυπιόταν, ούρλιαζε…»
Η ίδια τελικά παρά τις απειλές του κακοποιητή πρώην συζύγου της, αποφάσισε να πάρει συναινετικό διαζύγιο, αλλά ούτε αυτό τον σταμάτησε αφού όπως η ίδια αναφέρει: «τα περιστατικά δυναμιτίστηκαν. Ερχόταν με την δικαιολογία της επικοινωνίας με το παιδί γιατί το ποινικό δικαστήριο δικάστηκε πέντε χρόνια μετά από το περιστατικό. Σε αυτό το διάστημα το δικαστήριο του έδωσε δικαίωμα επικοινωνίας με το παιδί, δεν με προστατέψανε προκειμένου να μην έρχεται σε επαφή μαζί μου».
UnmuteΣτην ερώτηση αν χτυπούσε και το παιδί η γυναίκα απαντά: «ναι, όταν άρχισε η δικαστική επικοινωνία και το έπαιρνε, το παιδί γυρνούσε με σημάδια τα οποία δεν ερμήνευσα αρχικά έτσι. Νόμιζα ότι κάπου χτύπησε, το παιδί ήταν μικρό, ο λόγος του δεν ήταν ακόμα οργανωμένος προκειμένου να μου πει τι συμβαίνει, χτυπιόταν, ούρλιαζε, δεν ήθελε να πάει».
«Οι μνήμες μένουν…»
Η γυναίκα πλέον πατά γερά στα πόδια της και νιώθει δυνατή, αλλά δεν έχει ξεχάσει τα όσα έζησε.. Όπως λέει «τα πρώτα χρόνια ήμουν τρομοκρατημένη. Όταν όμως έγινε το περιστατικό με το παιδί, είπα δεν με νοιάζει τίποτα. Πάτησα στα πόδια μου. Η ψυχολογική βία σε σχέση με το παιδί και ο κίνδυνος του τι θα περάσει τα φέρνω στη μνήμη μου και δεν… ».
