ΤΑ ΑΡΓΑ ΑΝΤΑΝΑΚΛΑΣΤΙΚΑ της κυβέρνησης και η καθυστέρησή της να δώσει αφενός πειστικές απαντήσεις και αφετέρου λύσεις στην αντιμετώπιση των ζητημάτων ασφαλείας των επικοινωνιών και προστασίας από τα παράνομα λογισμικά συντηρούν κάθε λογής αφηγήσεις, με αποτέλεσμα στον δημόσιο λόγο να συνυπάρχουν αλήθειες μαζί με ψέματα που υπηρετούν διαφορετικού είδους σκοπιμότητες.
Το ζήτημα, βεβαίως, είναι υπαρκτό και σοβαρό, αλλά η σύγχυση που καλλιεργείται με την υπερπληροφόρηση και την παραπληροφόρηση από συγκεκριμένα κέντρα δεν συμβάλλει στην αντιμετώπισή του.
Το κουβάρι των πληροφοριών τις τελευταίες ημέρες περιπλέκεται κυρίως γύρω από ένα πρόσωπο, τον αμφιλεγόμενο επιχειρηματία Γιάννη Λαβράνο, οι εταιρείες του οποίου φέρονται να συνάπτουν συμβάσεις με το Δημόσιο εδώ και αρκετά χρόνια, με τουλάχιστον τρεις κυβερνήσεις: Σαμαρά, Τσίπρα και Μητσοτάκη.
Ο κ. Λαβράνος, σύμφωνα με πληροφορίες της LiFO, είχε σχέσεις και γνωριμίες με πρόσωπα σε όλες τις κυβερνήσεις και τα κόμματα εξουσίας.
Ο κ. Λαβράνος, σύμφωνα με πληροφορίες της LiFO, είχε σχέσεις και γνωριμίες με πρόσωπα σε όλες τις κυβερνήσεις και τα κόμματα εξουσίας. Το όνομά του κυκλοφορούσε στο πολιτικό παρασκήνιο ως ενός ανθρώπου που γνώριζε πολλά και ήταν χρήσιμος.
Η προηγούμενη κυβέρνηση, ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ., τον γνώριζε επίσης πολύ καλά, τουλάχιστον στα υψηλά κλιμάκιά της, και πρόσφατα ανακαλύφθηκε από το ΠΑΣΟΚ ότι ο γιος του Νίκου Τόσκα, που υπέγραψε συμβάσεις με την εταιρεία του κ. Λαβράνου, προσελήφθη στην εταιρεία αυτή, η οποία τον μισθοδοτούσε επί έναν χρόνο. Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, ο κ. Λαβράνος, στη συνέχεια, (επανα)προσέγγισε τη ΝΔ, η οποία ερχόταν με φόρα στην εξουσία.
Συγκεκριμένα πρόσωπα της κυβέρνησης Μητσοτάκη απέκτησαν σχέσεις μαζί του και τον συναντούσαν ακόμα και στα γραφεία τους. Οι ακριβείς υπηρεσίες που μπορεί να τους προσέφερε ο κ. Λαβράνος δεν έχουν αποδειχθεί. Υπάρχουν εικασίες, εύλογες συνδέσεις, αλλά τίποτα χειροπιαστό ως τώρα σχετικά με αυτό. Το βέβαιο είναι πως ήταν άνθρωπος όλων των κυβερνήσεων και όλοι τον θεωρούσαν για κάποιον λόγο σημαντικό. Κι εκείνος όμως δεν είχε κανέναν ενδοιασμό, όπως φαίνεται, να συνεργάζεται πότε με τη μία και πότε με την άλλη πλευρά.
Ποιος ήταν ο λόγος για τον οποίο υπουργοί έδειχναν εμπιστοσύνη σε ένα τέτοιο πρόσωπο και επιδίωκαν τη συνεργασία μαζί του είναι από τα ερωτήματα που περιμένουν απάντηση. Η μόνη αλήθεια είναι ότι όλοι τον ήξεραν και όλοι κάνουν τους ανήξερους τώρα.
Στο παρασκήνιο το παιχνίδι αυτό έχει γίνει πολύ άγριο. Ισορροπίες, εκβιασμοί, συμψηφισμοί, προσπάθειες συγκάλυψης και αποσιώπησης συγκεκριμένων πλευρών αλλά και προσπάθειες συνεννόησης. Οι πολίτες αδυνατούν να παρακολουθήσουν και να αντιληφθούν τι κρύβεται πίσω από κάθε κίνηση, αλλά αυτοί που στέλνουν και λαμβάνουν τα μηνύματα γνωρίζουν και είναι αυτοί που κινούν τα νήματα. Οι υπόλοιποι βλέπουν το αποτέλεσμα.
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.
πηγή: lifo
