Μεγάλος ο κίνδυνος λειψυδρίας για το φετινό καλοκαίρι – Η Κρήτη στις περιοχές που βρίσκονται στο «κόκκινο»

Iδιαιτέρως δυσοίωνα είναι τα μηνύματα που στέλνουν οι επιστήμονες αναφορικά με το πρόβλημα λειψυδρίας το φετινό καλοκαίρι, μετά το ζεστό, άνυδρο και με ελάχιστες χιονοπτώσεις χειμώνα, αφού, σε περίπτωση που δεν έχουμε συχνές και ικανοποιητικής έντασης βροχοπτώσεις το επόμενο διάστημα της άνοιξης, θα είναι έντονο σε κάποιες περιοχές της χώρας.

 Ωστόσο, ακόμα κι αν σημειωθούν οι προσδοκώμενες βροχοπτώσεις το υπόλοιπο διάστημα του Μαρτίου, τον Απρίλιο και το Μάιο και ξεπεράσουμε το σκόπελο για το φετινό καλοκαίρι, αν δε ληφθούν μέτρα και δε γίνουν τα απαραίτητα έργα από την Πολιτεία, το πρόβλημα της λειψυδρίας θα εξακολουθεί να απειλεί και στο μέλλον τη χώρα μας, χωρίς να μπορεί να αποκλειστεί το ενδεχόμενο να βρεθούμε κάποια στιγμή σε αδιέξοδο.

Τα παραπάνω τόνισε στο ethnos.gr ο καθηγητής Υδρογεωλογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Κωνσταντίνος Βουδούρης, ο οποίος σημείωσε ότι η Ελλάδα δεν είναι μία άνυδρη χώρα, ωστόσο, το πρόβλημα είναι ότι οι βροχοπτώσεις σημειώνονται ανισομερώς.

Έτσι, ενώ στα Ιόνια Νησιά και στη δυτική ηπειρωτική Ελλάδα οι βροχοπτώσεις είναι συχνές, στην ανατολική πλευρά της Κεντρικής -μετά την οροσειρά της Πίνδου- και της Νότιας Ελλάδας οι βροχές είναι σπανιότερες.

Ποιες περιοχές κινδυνεύουν περισσότερο

Σε ό,τι αφορά τις περιοχές που μπορεί να αντιμετωπίσουν το μεγαλύτερο πρόβλημα, είναι η βορειοανατολική Πελοπόννησος, η Ανατολική Κρήτη αλλά και η Θεσσαλία, όπου γίνεται τεράστια κατανάλωση νερού εξαιτίας της άρδευσης των χωραφιών. Το πρόβλημα είναι μικρότερο στη Βόρεια Ελλάδα εξαιτίας της ύπαρξης των μεγάλων ποταμών.

Να σημειωθεί ακόμα, όπως αναφέρει ο καθηγητής Υδρογεωλογίας του ΑΠΘ, ότι το πρόβλημα της λειψυδρίας ενισχύεται περισσότερο το καλοκαίρι από το μεγάλο αριθμό τουριστών που κατακλύζει τη χώρα μας, ο οποίος συνεπάγεται και μεγαλύτερη κατανάλωση νερού.

«Το πρόβλημα της λειψυδρίας έχει καταγραφεί ήδη στη χώρα μας. Σε κάποιες περιοχές, όπως στην Κορινθία, την υπόλοιπη Βορειοανατολική Πελοπόννησο και την Ανατολική Κρήτη, φέτος το καλοκαίρι ενδέχεται να είναι σοβαρό. Ήδη ο Δήμος Βέλου – Βόχας, στην Κορινθία, έχει κηρυχθεί σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης λόγω παρατεταμένης ανομβρίας. Γενικώς το φετινό χειμώνα στη χώρα είχαμε ανομβρία και λίγες βροχοπτώσεις. Έπεσαν κάποια χιόνια μέσα στο Φεβρουάριο, αλλά δεν ξέρω, αν είναι αρκετά, για να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα. Αν δε βρέξει ικανοποιητικά τον Απρίλιο και το Μάιο, τον Ιούνιο και τον Ιούλιο θα είναι μεγάλο το πρόβλημα της λειψυδρίας. Υπάρχουν περιοχές της χώρας, όπου μετά το Πάσχα και μέχρι το Σεπτέμβριο δε βρέχει καθόλου», τονίζει στο ethnos.gr ο κ. Βουδούρης.

Απαραίτητα τα έργα από την Πολιτεία
Κατά τον ίδιο, αν και το πρόβλημα της λειψυδρίας στη χώρα μας έχει καταγραφεί εδώ και χρόνια, η Πολιτεία δεν προχωρεί σε καμία ενέργεια, προκειμένου να το αντιμετωπίσει ή έστω να το μειώσει. Όπως αναφέρει ο καθηγητής Υδρογεωλογίας του ΑΠΘ, η Πολιτεία πρέπει να κινηθεί προς την κατεύθυνση της αποταμίευσης – αποθήκευσης νερού.

«Το χειμερινό νερό από πηγές ή από μικροποταμούς θα πρέπει να το αποθηκεύουμε με μικρά φράγματα ή με λιμνοδεξαμενές. Επίσης, για την άρδευση των χωραφιών, μια και η γεωργία αποτελεί το μεγαλύτερο καταναλωτή νερού, μπορούν να χρησιμοποιηθούν ειδικά επεξεργασμένα λύματα από τους βιολογικούς καθαρισμούς. Δεν είναι δυνατόν, για παράδειγμα, κάθε μέρα από το βιολογικό καθαρισμό της Θεσσαλονίκης να χύνονται ανεκμετάλλευτα 200.000 κυβικά μέτρα νερού στο Θερμαϊκό κόλπο. Τα ίδια επεξεργασμένα λύματα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για το πότισμα των ελαιόδεντρων στη Νότια Ελλάδα, όπου το πρόβλημα είναι εντονότερο. Κάποιοι δήμοι στην Κρήτη κινήθηκαν προς την κατεύθυνση της αποθήκευσης νερού, όμως, η Πολιτεία είναι αυτή που πρέπει να προχωρήσει σε έναν κεντρικό σχεδιασμό», τονίζει ο κ. Βουδούρης.

Ο καθηγητής Υδρογεωλογίας του ΑΠΘ σημειώνει ακόμα ότι η έλλειψη έργων αποθήκευσης νερού έχει ήδη ως αποτέλεσμα σε κάποιες περιοχές, όπως στη Θεσσαλία με τις τεράστιες εκτάσεις χωραφιών και τη μεγάλη κατανάλωση νερού για την άρδευση, πολλές γεωτρήσεις να έχουν «στεγνώσει» τους υδροφόρους ορίζοντες και να αναζητείται νερό ολοένα και πιο βαθιά στο υπέδαφος.