«Χτύπησε» ξανά ο Ρίχτερ: Προσφυγή στο ΕΔΔΑ για την ανάκληση του τίτλου από το Πανεπιστήμιο Κρήτης

Ο Γερμανός ιστορικός Χάινς Ρίχτερ υποστηρίζει ότι παραβιάστηκε το ανθρώπινο δικαίωμά του με την ανάκληση του τίτλου και εμφανίζεται επισπεύδων κατά της Ελλάδας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου

• Ο Χάινς Ρίχτερ υποστηρίζει ότι παραβιάστηκε ανθρώπινό δικαίωμά του από την ανάκληση του τίτλου του επίτιμου διδάκτορα του Πανεπιστημίου Κρήτης
• Η κλήση του ΕΔΔΑ κοινοποιήθηκε στην Ελληνική Δημοκρατία στις 13 Μαρτίου, ενώ ο προσφεύγων κινήθηκε σε αυτήν την κατεύθυνση μετά την απόρριψη της υπόθεσής του από το ΣτΕ

«Το γινάτι βγάζει μάτι», λέει ο σοφός λαός μας, μόνο που στην περίπτωση του ιστορικού και συγγραφέα, Χάινς Ρίχτερ, “το γινάτι” του θέλει να σύρει σε κανονική δίκη το Ελληνικό Κράτος, ενώπιον του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου με επίκεντρο το Πανεπιστήμιο Κρήτης και το Συμβούλιο της Επικρατείας, ένα από τα τρία Ανώτατα Ακυρωτικά Δικαστήρια της Ελλάδας.

Ο άλλοτε ειδικός σύμβουλος, επί των θεμάτων των γερμανικών οφειλών στην Ελλάδα, για το αίμα και τις καταστροφές που προκάλεσε η γερμανική Κατοχή, του πρώην Γερμανού υπουργού Οικονομικών Β. Σόιμπλε, Χάινς Ρίχτερ, προσφεύγει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου κατά της Ελλάδας. Υποστηρίζοντας, μεταξύ άλλων, ότι έπεσε θύμα παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων του και πιο συγκεκριμένα ότι η ανάκληση του τίτλου του επίτιμου διδάκτορα από το Πανεπιστήμιο Κρήτης στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι μη συμβατή με την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Με άλλα λόγια, ότι είναι μια απόπειρα φίμωσης ή μεταστροφής των απόψεών του, μια μέθοδος χειραγώγησης του περιεχόμενου του λόγου του.

Την προσφυγή, αλλά και την κοινοποίηση της έναρξης διερεύνησης της υπόθεσης από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου εντόπισε ο νομικός-μέλος του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης, ο κ. Παύλος Στεφάνου, ο οποίος μας παρέθεσε και τις σχετικές αναγγελίες του ΕΔΔΑ, τόσο προς το Ελληνικό Κράτος και ειδικότερο τη Νομική Υπηρεσία του υπουργείου Εξωτερικών, όσο και προς τον προσφεύγοντα ιστορικό-συγγραφέα Χάινς Ρίχτερ.

Στα αξιομνημόνευτα της σημερινής αποκάλυψης η ταχύτητα με την οποία το ΕΔΔΑ κινείται προς τη διερεύνηση της όλης υπόθεσης

Σύμφωνα με την επίσημη κλήση-κοινοποίηση με ανακοίνωση, που παραθέτουμε, του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, με ημερομηνία 13 Μαρτίου, είναι εμφανές ότι: Στις 3 Σεπτεμβρίου 2022, το ΕΔΔΑ έλαβε και καταχώρισε μια προσφυγή του ιστορικού Χάινς Ρίχτερ, με την οποία ζητάει να αναγνωριστεί ότι η Ελληνική Δημοκρατία (εννοείται… διά των οργάνων του, εν προκειμένω της Συγκλήτου του Πανεπιστημίου Κρήτης και ιδίως του Συμβουλίου της Επικρατείας) απέτυχε να προστατεύσει τα ανθρώπινα δικαιώματά του και παραβίασε συγκεκριμένα το άρθρο 10 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, το οποίο θέτει σε ευρωπαϊκό επίπεδο ένα ελάχιστο κατώφλι προστασίας του δικαιώματος σε ελεύθερη έκφραση όλων των προσώπων που βρίσκονται στην επικράτεια των κρατών που έχουν επικυρώσει την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.

Το ΕΔΔΑ σε λιγότερο από 6 μήνες, στις 21 Φεβρουαρίου του 2023, αποφασίζει να κοινοποιήσει την προσφυγή του Ρίχτερ στην Ελληνική Δημοκρατία, ανοίγοντας την προδικασία, για την οποία εκδίδει και επίσημη ανακοίνωση ως υπόθεση με αριθμό πρωτοκόλλου 43326/22, μόλις προχθές Δευτέρα 13 Μαρτίου!

Τίτλο… με το ζόρι;

Η διαφορά όμως συνεχίζει, καθώς ο Γερμανός ιστορικός πεισματικά επιμένει ότι τόσο η Σύγκλητος όσο και το Συμβούλιο της Επικρατείας έσφαλαν, το μεν πρώτο ανακαλώντας τον τιμητικό τίτλο του (δηλαδή με το ζόρι τίτλο, αφού του τον απένειμε, τώρα δεν μπορεί να του τον ανακαλεί!), το δε δεύτερο, το Ανώτατο Ακυρωτικοί Δικαστήριο της χώρας, μη αποδεχόμενο την αίτηση ακύρωσης που ο κ. Ρίχτερ κατέθεσε!

Ειδικότερα, όπως προκύπτει από την ανακοίνωση της 13ης Μαρτίου του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, στις 3 Σεπτεμβρίου 2022 έλαβε και καταχώρισε μια προσφυγή του ιστορικού, με την οποία ζητάει να αναγνωριστεί ότι η Ελληνική Δημοκρατία απέτυχε να προστατεύσει τα ανθρώπινα δικαιώματα και παραβίασε συγκεκριμένα το άρθρο 10 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, το οποίο θέτει σε ευρωπαϊκό επίπεδο ένα ελάχιστο κατώφλι προστασίας του δικαιώματος σε ελεύθερη έκφραση όλων των προσώπων που βρίσκονται στην επικράτεια των κρατών που έχουν επικυρώσει την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.

Υποστηρίζει, λοιπόν, ότι έπεσε θύμα παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων του και πιο συγκεκριμένα ότι η ανάκληση του τίτλου του επίτιμου διδάκτορα στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι μια μη συμβατή με την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Με άλλα λόγια, ότι είναι μια απόπειρα φίμωσης ή μεταστροφής των απόψεών του, μια μέθοδος χειραγώγησης του περιεχόμενου του λόγου του.

Η κοινοποίηση στην Ελληνική Δημοκρατία

Η κοινοποίηση της προσφυγής αυτής στις 13 Μαρτίου του 2023 συνεπάγεται την κοινοποίησή της προς την Ελληνική Δημοκρατία και την ταυτόχρονη κλήση της να υποβάλει τις θέσεις της ως προς του ισχυρισμούς του προσφεύγοντος ιστορικού.

Ειδικότερα, το Δικαστήριο απευθύνει προς τις δύο πλευρές, Χάινς Ρίχτερ και Ελληνική Δημοκρατία, δύο ερωτήματα. Το 1ο τους καλεί να τοποθετηθούν προβάλλοντας τους νομικούς και πραγματικούς τους ισχυρισμούς για το αν «υπήρξε παρέμβαση στο δικαίωμα του αιτούντος στην ελευθερία της έκφρασης κατά την έννοια του άρθρου 10, § 1 της Σύμβασης;». Και το 2ο: «Εάν ναι, προβλεπόταν από τον νόμο αυτή η παρέμβαση; Επιδίωκε θεμιτό σκοπό και ήταν απαραίτητο κατά την έννοια του άρθρου 10, § 2 της Σύμβασης;».

«Δεν υπάρχουν ισόβιοι τίτλοι…»

Όπως δηλώνει ο νομικός κ. Παύλος Στεφάνου, που εντόπισε την προσφυγή Ρίχτερ στο ΕΔΔΑ, στο neakriti.gr και την εφημερίδα «ΝΚ» «εδώ πρέπει να σημειώσουμε τη διαφορά μεταξύ επέμβασης σε δικαίωμα και παραβίασης δικαιώματος, στη μεν 1η περίπτωση επέμβαση δε συνεπάγεται απαραίτητα το παράνομο αυτής, ενώ η 2η περίπτωση, δηλαδή της παραβίασης του δικαιώματος σε έκφραση, αναγνωρίζεται μόνο εφόσον δε στοχεύει σε έναν σκοπό δημόσιας ωφέλειας και κριθεί ότι η επέμβαση στο δικαίωμα βρίσκεται σε δυσαναλογία και δεν είναι απαραίτητη σε μια δημοκρατική κοινωνία.

Δεν πρέπει όμως να ξεχνάμε πως σε όλα τα δημοκρατικά πολιτεύματα δεν υπάρχουν ισόβιοι και κληρονομικοί τίτλοι, αλλά τιμές προς πρόσωπα, οι οποίες είναι (ή θα πρέπει να είναι) σε αναλογία προς τις πράξεις τους και την αξία του καθενός. Αυτό το δίδαγμα της αριστοτελικής σκέψης “ξεχνάει” ο προσφεύγων, ότι οι τιμές και τα βάρη που απονέμουν οι Δημοκρατίες έρχονται και φεύγουν αναλόγως των πράξεων και της αξίας του κάθε προσώπου και όχι με σκοπό να ενθαρρύνουν ή να αποθαρρύνουν τα πρόσωπα. Η αριστοτελική αυτή ισότητα είναι ο κοινός ευρωπαϊκός δημοκρατικός τόπος, που αντανακλάται άλλωστε και στα νομικά κείμενα και ομοίως αναμένουμε να βρει τον δρόμο του και στην απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου».

Είναι προφανές ότι ο κ. Ρίχτερ, που τα χρόνια των βαρύτατων μνημονίων που η χώρα του και ιδίως ο κ. Σόιμπλε, σύμβουλος του οποίου υπήρξε, επέβαλαν πρωταγωνιστικά στην πατρίδα μας, καταπατώντας θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα εκατομμυρίων Ελλήνων και οδηγώντας τους στην απόγνωση, αυτοκτονίες και εξαθλίωση, μιας νέας ιδιότυπης Κατοχής, “ευαισθησίες” για προσφυγή στο ΕΔΔΑ δεν επέδειξε. Καν για τα αναπαλλοτρίωτα δικαιώματα των γερμανικών οφειλών και επανορθώσεων προς τον ελληνικό λαό, από τη στυγνή γερμανική Κατοχή του 1941-1945. Αντίθετα, για την αφαίρεση του τίτλου ως “επίτιμου διδάκτορα” από το Πανεπιστήμιο Κρήτης και την επικύρωση της απόφασης, ουσιαστικά από το ΣτΕ, εμφανίζεται επισπεύδων στο ΕΔΔΑ κατά της Ελλάδας.

Για την ώρα, είναι βέβαιο πως η νέα κίνηση-πρόκληση του κ. Ρίχτερ, να σύρει την Ελλάδα στο ΕΔΔΑ για τον τίτλο του επίτιμου διδάκτορα, που το ίδιο Πανεπιστήμιο της Κρήτης που του τον έδωσε στη συνέχεια, διά των πράξεων του ίδιου του κ. Ρίχτερ έναντι του Πανεπιστημίου Κρήτης, αποφάσισε να του τον αφαιρέσει, θα προκαλέσει νέο κύκλο αντιδράσεων. Ενδεχομένως δε και παρεμβάσεων, ακόμη και στο ΕΔΔΑ, καθώς δικαίωμα να συμβάλουν στην υπόθεση έχουν και όποιοι τρίτοι το επιθυμούν, είτε προς υποστήριξή του, είτε κατά του, για όσα με τις πράξεις του θεωρούν ότι θίγουν την αξιοπρέπεια ενός λαού, ενός Πανεπιστημίου και της Ελληνικής Δημοκρατίας.

Ενόψει της ενδιαφέρουσας, ως φαίνεται, συνέχειας της υπόθεσης, εμείς απλά να υπομνήσουμε στον κ. Ρίχτερ, Γερμανό ιστορικό και συγγραφέα, ένα απόσπασμα από τη σκέψη δύο μεγάλων συμπατριωτών του: «…η ζωή καθορίζει τη συνείδηση» (Καρλ Μαρξ – Φρίντριχ Ένγκελς).

ΤΟ ΤΙΤΛΟΣ ΚΑΙ Η ΑΝΑΚΛΗΣΗ

Το σύντομο χρονικό των προκλήσεων Ρίχτερ

– Το 2014 το Τμήμα Πολιτικών Επιστημών του Πανεπιστημίου της Κρήτης απονέμει στον ιστορικό και συγγραφέα Χ. Ρίχτερ τον τίτλο του επίτιμου διδάκτορα, εν μέσω σφοδρών αντιδράσεων για το βιβλίο του-πρόκληση για την Κρήτη “Η Μάχη της Κρήτης” από εκπροσώπους των μαρτυρικών χωριών του νησιού, ιστορικούς, πανεπιστημιακούς, φορείς και εμβληματικές προσωπικότητες της Κρήτης, με πρωταγωνιστές τον επίτιμο αρχηγό ΓΕΕΘΑ Μανούσο Παραγιουδάκη, τον καθηγητή Σύγχρονης Ιστορίας του ΑΠΘ Γιώργο Μαργαρίτη και τους καθηγητές του Πανεπιστημίου Κρήτης Δημήτρη Ξενάκη και Δημήτρη Κοτρόγιαννο.

– Κατόπιν, τον Νοέμβριο του 2015 ασκήθηκε ποινική δίωξη εναντίον του, καθώς, σύμφωνα με το κατηγορητήριο, στο βιβλίο του σχετικά με τη Μάχη της Κρήτης ορισμένες αναφορές συνιστούσαν «άρνηση εγκλημάτων του ναζισμού σε βάρος του κρητικού λαού με εξυβριστικό περιεχόμενο», πράξεις οι οποίες τιμωρούνται από τον Ν. 4285/2015 (αντιρατσιστικό νόμο).

– Τελικώς ο κατηγορούμενος απαλλάχθηκε των κατηγοριών του, με το σκεπτικό του άρθρου 2 του Ν. 4285/2014, αυτό που ποινικοποιούσε την άρνηση των γενοκτονιών και ότι, παρόλο που το βιβλίο εμπεριέχει ανακρίβειες και αναλήθειες, δεν εκφράζει ρητορική μίσους καθώς έκρινε το δικαστήριο.

– Στη συνέχεια, το Πανεπιστήμιο της Κρήτης, με απόφαση της Συγκλήτου του, ανακάλεσε τον τιμητικό τίτλο που του είχε απονείμει το Τμήμα Πολιτικών Επιστημών το έτος 2014, όχι όμως για την αιτία που ασκήθηκε η ποινική του δίωξη, από την οποία αθωώθηκε, αλλά για τα προσβλητικά σχόλια σε βάρος του ίδιου του Πανεπιστημίου Κρήτης και του προσωπικού του. Συγκεκριμένα η Σύγκλητος θεώρησε ότι οι ισχυρισμοί του ιστορικού Χάινς Ρίχτερ είναι αναληθείς, αναπόδεικτοι, συκοφαντικοί και προσβλητικοί για το Ελληνικό Πανεπιστήμιο, γιατί το εμφανίζει να απολύει όσα μέλη του εκφράζουν απόψεις που δεν είναι αρεστές.

– Κατά της απόφασης αυτής της Συγκλήτου του Πανεπιστημίου Κρήτης, ο Γερμανός ιστορικός άσκησε ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας αίτηση ακύρωσης και ζήτησε να ακυρωθεί η απόφαση του Πανεπιστημίου, δηλαδή να διατηρήσει τον τίτλο του επίτιμου διδάκτορα του Πανεπιστημίου της Κρήτης!

Η αίτηση αυτή του κ. Ρίχτερ απορρίφθηκε από το Συμβούλιο της Επικρατείας και κατά συνέπεια επικυρώθηκε η απόφαση της Συγκλήτου.