Cream Fixed: Η ποδηλατική κοινότητα που σαρώνει τους δρόμους της Αθήνας
«Το ποδήλατο για τον καθένα σημαίνει κάτι διαφορετικό. Για εμένα, και για πολλούς άλλους πιστεύω, είναι ένα όχημα μέσω του οποίου βρίσκεις την ελευθερία. Είναι κάτι τόσο άμεσο που μπορείς να το καβαλήσεις και σε μία ώρα να βρίσκεσαι στην κορυφή ενός βουνού, μακριά από την ένταση της πόλης. Είναι μία μέθοδος σύνδεσης με τον εαυτό σου, με τη φύση και με άλλους ανθρώπους.
Είναι κάτι διαχρονικό και συνδεδεμένο με τον πολιτισμό και την κουλτούρα. Κάνοντας ποδήλατο μόνος σου μπορείς να διαλογιστείς και να επεξεργαστείς αυτά που σε απασχολούν ή αντίθετα μπορείς να ξεφύγεις από αυτά. Κάνοντας ποδήλατο με παρέα μπορείς να δημιουργήσεις ανεπανάληπτες αναμνήσεις, να μοιραστείς δύσκολες στιγμές και να έρθεις κοντά με έναν άλλο άνθρωπο. Να τον ζήσεις όπως δεν τον έχει δει κανείς. Μόνος ή με παρέα, μπορείς να βγεις “εκεί έξω” και με τη δύναμη του εαυτού σου να ξεδιψάσεις αυτή την αρχέγονη ανάγκη για εξερεύνηση. Το ποδήλατο είναι θαυματουργό για εμένα, του οφείλω τόσα πολλά» μας λέει ο Θοδωρής Μελετάκος, εμπνευστής του μεγαλύτερου ελεύθερου ride με fixed gear ποδήλατα που πραγματοποιείται στην Αθήνα.
Ένα φανταστικό στοιχείο της ποδηλασίας είναι ότι φέρνει κοντά ανθρώπους από κάθε μονοπάτι της ζωής. Άτομα που διαφορετικά ίσως να μη γνωρίζονταν ποτέ. Έτσι, λοιπόν, δημιουργείται ένας χώρος όπου ο καθένας προσφέρει κάτι ξεχωριστό.
Κάθε Τετάρτη βράδυ, στο μικρό δρομάκι της Μελανθίου στου Ψυρρή, συγκεντρώνονται άτομα από διαφορετικά background, ενδιαφέροντα και δουλειές, με μία κοινή αγάπη: το ποδήλατο. Από εκεί ξεκινούν το ride της ζωής τους, μια πραγματική απόδραση από τις δυσκολίες της ημέρας, άνθρωποι που πριν δεν γνωρίζονταν και σήμερα είναι καλοί φίλοι.
Ο εμπνευστής και οργανωτής της ομάδας Cream Fixed, γνωστής και ως Κρέμας, Θοδωρής Μελετάκος, μας λέει περισσότερα.
— Πότε γεννήθηκε η ομάδα Cream Fixed; Πώς βρεθήκατε όλοι μαζί;
Μπαίνοντας στη σκηνή ως νέος ποδηλάτης, έβλεπα αρκετά άτομα να καβαλάνε fixed, αλλά ένιωσα πως είναι λίγο «σκορπισμένα» τα πράγματα, στα τέλη του 2018. Τότε είχα έρθει σε πρώτη επαφή με τον Τζίμι από το ποδηλατάδικο VCA στη Μελανθίου στου Ψυρρή. Ήρθαμε πολύ κοντά αμέσως, όπως και είμαστε ακόμα. Αναγνώρισε το πάθος μου για το ποδήλατο και την όρεξή μου να δημιουργήσουμε κάτι όμορφο. Αυτή ήταν η αρχή όλου αυτού που υπάρχει σήμερα και γι’ αυτό τον ευχαριστώ.
Η ιδέα, λοιπόν, αρχικά ήταν να φτιάξουμε μια «ομάδα» μέσω της οποίας θα διοργανώνουμε βόλτες για όλους όσοι είχαν fixed gear. Έπρεπε να υπάρχει ένας «χώρος» στον οποίο θα μαζευόμαστε τα άτομα που αγαπάμε αυτό το είδος ποδηλάτου και να απολαμβάνουμε όμορφες βόλτες, συνήθως με ομαδικό άραγμα στο τέλος.
Η έμπνευσή μου για το όνομα Cream Fixed ήρθε μέσα από ένα αγαπημένο τραγούδι των Wu-Tang Clan, το «C.R.E.A.M.» που είναι τα αρχικά για το «Cash Rules Everything Around Me». Αλλάζοντας το Cash με Cycling κραταμε το C και έχουμε «Cycling Rules Everything Around Me» και μετά και το Fixed γιατί καβαλάμε fixed. Cream Fixed λοιπόν!
— Πολλοί σας ξέρουν απλά και ως Κρέμα…
Το «Κρέμα» βγήκε γιατί αρκετός κόσμος άρχιζε να αναφέρεται στις βόλτες μας ως… Κρέμα. Η Κρέμα, λοιπόν, έχει 3 κεφάλαια μέχρι τώρα.
Το πρώτο κεφάλαιο είναι η περίοδος που κανονίζαμε σχετικά μεγάλες βόλτες και μαζευόμασταν κυρίως άτομα με fixed gear ποδήλατα. Αυτό γινόταν δύο με τρεις φορές τον μήνα. Η φάση ήταν όμορφη και η ατμόσφαιρα τράβηξε κόσμο και με άλλα είδη ποδηλάτου, φυσικά οι βόλτες ήταν πάντα ανοιχτές και όλοι ήταν ευπρόσδεκτοι. Έτσι, η παρέα άρχισε να μεγαλώνει.
Το δεύτερο είναι οι Τετάρτες. Αρχικά τις λέγαμε Fixed Gear Wednesdays. Αυτό άλλαξε σε «Κρέμα». Εκεί είναι που έβαλα αρκετή προσπάθεια και πολύ απ’ τον προσωπικό μου χρόνο για να δημιουργηθεί κάτι όμορφο. Αυτό το κατάφερα οργανώνοντας κάθε βδομάδα βόλτες με προκαθορισμένη διαδρομή, βγάζοντας αρκετά βίντεο και φωτογραφίες, δημιουργώντας προωθητικό υλικό, κάνοντας νέα άτομα να νιώσουν ευπρόσδεκτα και προσπαθώντας να συντονίσω όσο καλύτερα μπορούσα 40 με 60 άτομα διαφορετικών επιπέδων σε κάθε βόλτα.
Πιστεύω πως κατάφερα να κρατήσω τον κόσμο πωρωμένο, φέρνοντας παράλληλα νέα άτομα για να δουν «τι παίζει» σε αυτές τις Τετάρτες. Πλέον δεν ήμασταν μόνο fixed gear αλλά κάθε είδους ποδήλατο. Εκεί ήρθε πολύς κόσμος κοντά και δημιουργήθηκαν νέες παρέες, φιλίες και όμορφες αναμνήσεις, πράγμα για το οποίο είμαι χαρούμενος
Το τρίτο είναι η Κρέμα σήμερα. Τη στιγμή αυτή, δεν βρίσκομαι στην Ελλάδα. Οπότε δεν μπορώ να ασχοληθώ με την οργάνωση της φάσης όσο θα ήθελα. Παρ’ όλα αυτά, χαίρομαι πολύ που αρκετός κόσμος συνεχίζει να μαζεύεται ανελλιπώς κάθε Τετάρτη, ίσως λίγο λιγότερο οργανωμένα από όσο ήταν, αλλά το πάθος για ποδήλατο παραμένει ζωντανό σε όλους. Η ενέργεια είναι η ίδια και αυτό είναι το πιο σημαντικό.
— Ποιοι συνιστούν την κοινότητα;
Ένα φανταστικό στοιχείο της ποδηλασίας είναι ότι φέρνει κοντά ανθρώπους από κάθε μονοπάτι της ζωής. Άτομα που διαφορετικά ίσως να μη γνωρίζονταν ποτέ. Έτσι, λοιπόν, δημιουργείται ένας χώρος όπου ο καθένας προσφέρει κάτι ξεχωριστό. Αυτό είναι κάτι που αγάπησα μέσω της Κρέμας.
Έχω συναναστραφεί και έχω έρθει κοντά με ανθρώπους που ούτε φανταζόμουν ότι μπορεί να γνωρίσω. Όπως και όλοι μας. Μπορείς να μάθεις από τρομερές συνταγές που θα σε βοηθήσουν στην ποδηλασία μέχρι νέα μουσικά ακούσματα όταν «σρεντάρεις» στην πόλη. Όλοι έχουν κάτι ενδιαφέρον να πουν. Η Κρέμα και το ποδήλατο είναι για όλους.
— Ο αριθμός των ποδηλατών αλλάζει σε κάθε ride; Μπορεί ο καθένας να σας ακολουθήσει;
Στις βόλτες μαζευόμαστε από 20 με 50 άτομα, μία φορά είχαμε φτάσει πάνω από 60. Το σλόγκαν είναι «Κάποιοι πάνε γρήγορα, άλλοι αργά, κανείς δεν μένει πίσω». Οι βόλτες είναι ανοιχτές σε όλους. Δεν θα πω ότι έχουν μικρό βαθμό δυσκολίας. Είναι πρόκληση για κάθε αναβάτη.
Έχουμε πολύ δυνατούς ποδηλάτες που είναι παρόντες κάθε Τετάρτη. Θες να πας γρήγορα; Μπορείς! Είσαι για πιο χαλαρό ρυθμό; Κανένα πρόβλημα. Πάντα υπάρχει κάποιος που θα πάει μαζί σου να σου δείξει τον δρόμο αν είσαι πίσω. Έχει κάτι για όλους. Εάν κάποιος θέλει να το δοκιμάσει, δεν πρέπει να το σκεφτεί πολύ, απλά ας εμφανιστεί μία Τετάρτη, 20:00 με 20:30, στην οδό Μελανθίου.
— Πότε πρωτοκόλλησες με το fixed gear; Τι άλλα ποδήλατα είχες πιο πριν; Ασχολιόσουν με άλλες αθλητικές δραστηριότητες;
Ξεκίνησα το ποδήλατο το 2018, με ποδηλασία δρόμου. Αυτό κράτησε δύο μήνες και αμέσως μου τράβηξε την προσοχή η αστική ποδηλασία, συγκεκριμένα στη μορφή του fixed gear. Συνήθως άτομα που έχουν παρελθόν με skateboard, BMX ή και inline skates βρίσκονται με ένα τέτοιο ποδήλατο κάποια στιγμή στη ζωή τους. Λένε ότι ξυπνά το παιδί μέσα σου.
Έτσι και εγώ, κόλλησα κατευθείαν, κάνοντας μικρότερος πατίνια. Ασχολούμαι την περισσότερη ζωή μου με τις πολεμικές τέχνες. Είναι άλλος ένας λόγος που κόλλησα με το fixed gear. Όπως πρέπει να ενσωματώσεις την τέχνη με τον εαυτό σου, έτσι και με το συγκεκριμένο στυλ ποδηλάτου, πρέπει να μπεις στη διαδικασία να γίνεις ένα με αυτό.
— Γιατί να πάρει κάποιος ένα fixed gear ποδήλατο;
Το γιατί διαφέρει για τον καθένα. Ένα fixed gear ποδήλατο για κάποιους είναι αδιανόητο. Για κάποιους άλλους είναι η επιτομή της ποδηλασίας. Λειτουργικά είναι ένα ποδήλατο με ελάχιστα μηχανικά μέρη. Αυτό σημαίνει εύκολη συντήρηση και λιγότερα πράγματα που μπορούν να πάνε στραβά. Αλλά η πραγματική του αίγλη βρίσκεται στον τρόπο χειρισμού και αισθητικά στη μίνιμαλ μορφή του.
Ένα fixed gear ποδήλατο έχει ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό. Δεν υπάρχει η δυνατότητα να σταματήσεις το πετάλι. Για να το πούμε απλά, η πίσω ρόδα είναι άμεσα συνδεδεμένη με τα πετάλια σου. Τα πετάλια πάνε μπροστά, η ρόδα πάει μπροστά, τα πετάλια σταματάνε, η ρόδα σταματάει, τα πετάλια πάνε πίσω, η ρόδα στροφάρει προς τα πίσω. Αυτό δίνει τη δυνατότητα στον αναβάτη να αυξομειώσει την ταχύτητα του ποδηλάτου με το ίδιο του το σώμα (χέρια, κορμός, πόδια), κάτι που δεν μπορείς να το κάνεις με κανένα άλλο ποδήλατο.
Έτσι, λοιπόν, ένας έμπειρος αναβάτης δεν χρειάζεται μηχανικά φρένα και για να κινείται στον χώρο βασίζεται μόνο στο σώμα του, στη σχέση που έχει αναπτύξει με το ποδήλατό του και στην αντίληψη της κατάστασης στην οποία βρίσκεται. Είναι πραγματικά κάτι το φανταστικό.
Το θέμα της απουσίας μηχανικών φρένων είναι ευαίσθητο και αμφιλεγόμενο. Για πολύ κόσμο, όπως και για εμένα, η απόλυτη μορφή του να καβαλάς fixed gear ποδήλατο είναι δίχως φρένα. Φυσικά, δεν περιμένω να συμφωνήσουν όλοι με αυτή την προσέγγιση και πολλές φορές τα φρένα είναι αναγκαία μέχρι να φτάσει κάποιος στο επίπεδο να μην τα χρησιμοποιεί.
Επίσης, το να χρησιμοποιεί κάποιος φρένα στο fixed gear ποδήλατό του είναι απόλυτα κατανοητό και αποδεκτό. Πολλές φορές υπάρχει μια άσχημη και ελιτίστικη κουλτούρα πίσω από αυτό, κάτι που δεν βοηθάει κανέναν και δεν προσφέρει τίποτα. Το θέμα είναι να αναπτύξουμε μια όμορφη και εποικοδομητική σχέση με το ποδήλατο.
— Είναι εύκολο για κάποιον στην αρχή να το κουμαντάρει;
Εξαρτάται. Τι προηγούμενη εμπειρία έχει; Η φυσική κατάσταση και η σωματική αντίληψη παίζουν ρόλο, αλλά το μόνο σίγουρο είναι πως με το που το δοκιμάσει θα γελάσει και μετά θα πάρει την απάντησή του. Το συνιστώ σε όλους, έχει να προσφέρει πολλά.
— Ποιες παρερμηνείες και παρεξηγήσεις υπάρχουν σχετικά με τους ποδηλάτες της πόλης;
Υπάρχουν πολλές παρερμηνείες και παρεξηγήσεις. Αυτές κυρίως πηγάζουν από τα μάτια ενός οδηγού οποιουδήποτε οχήματος μοιράζεται τον δρόμο με έναν ποδηλάτη. Συμβάλλουν στις εντάσεις, ακόμα και στο μίσος που υπάρχει μεταξύ τους. Το θέμα έχει βάθος και ειλικρινά δεν ξέρεις από πού να το πιάσεις…
Πολλοί οδηγοί υποθέτουν πως οι ποδηλάτες είναι αργοί και επομένως εμποδίζουν την κυκλοφορία. Ωστόσο, αυτό δεν είναι πάντα αλήθεια. Πολλοί ποδηλάτες μπορούν να διατηρήσουν ταχύτητες 30 με 40 χιλιόμετρα την ώρα. Σε πολλές περιπτώσεις το ποδήλατο μπορεί να είναι το πιο γρήγορο μέσο μέσα στην πόλη. Επιπλέον, ακόμα κι αν ένας ποδηλάτης είναι πιο αργός από ένα αυτοκίνητο, έχει το ίδιο δικαίωμα να χρησιμοποιεί τον δρόμο όπως κάθε άλλο όχημα. Αυτό πολλές φορές δεν γίνεται σεβαστό και κατανοητό και κατ’ επέκταση έχουμε ακραίες συμπεριφορές και από τις δύο πλευρές.
Μια άλλη αντίληψη είναι ότι οι ποδηλάτες δεν υπακούν στους κανόνες οδικής κυκλοφορίας. Σίγουρα, υπάρχουν ορισμένοι ποδηλάτες, συμπεριλαμβανόμενου και του εαυτού μου, που πολλές φορές αψηφούν τους κανόνες. Αυτό έχει ένα ευρύ φάσμα επικινδυνότητας. Το να περάσεις με χαμηλή ταχύτητα ένα κόκκινο φανάρι με ποδήλατο σε μια διασταύρωση που δεν έχει αυτοκίνητα, διαφέρει από το να κόψεις την κυκλοφορία στην Κηφισίας σε ώρα αιχμής.
Πολλοί από εμάς κάνουμε ό,τι μπορούμε για να επιβιώσουμε σε αυτή την αστική ζούγκλα της Ελλάδας, είμαστε ό,τι πιο ευάλωτο υπάρχει στον δρόμο. Από το να περάσουμε ένα κόκκινο για να έχουμε ένα ελαφρύ προβάδισμα και μια καλύτερη θέση στον δρόμο από το κύμα της κίνησης που μας ακολουθεί, μέχρι το να ποδηλατούμε λίγο πιο αριστερά στη δεξιά λωρίδα, ώστε να μπορούμε να αποφύγουμε τον κακοτράχαλο δρόμο που συχνά υπάρχει στα δεξιά της (δεξιάς) λωρίδας και κατ’ επέκταση να μη μας κόβουν, κλείνουν ή να περνούν ξυστά από εμάς.
Ορισμένοι οδηγοί βλέπουν τους ποδηλάτες ως «ενόχληση» που πρέπει να ανεχθούν. Ωστόσο, αυτή η στάση αγνοεί τα πολλά οφέλη της ποδηλασίας, όπως η μείωση της κυκλοφοριακής συμφόρησης, η βελτίωση της ποιότητας του αέρα και η προώθηση της σωματικής δραστηριότητας και της υγείας.
Ο συνδυασμός αυτών των λανθασμένων αντιλήψεων, μαζί με άλλους παράγοντες, όπως η έλλειψη υποδομής για τους ποδηλάτες και μία γενική ένταση που όλοι παρατηρούμε πως έχει αυξηθεί στον τρόπο οδήγησης, δημιουργεί πολλές φορές ένα εχθρικό περιβάλλον για τους ποδηλάτες. Αυτό εκφράζεται σε πολλές μορφές, από λεκτικό διαπληκτισμό μέχρι και σωματική επίθεση. Το μόνο που ζητάμε είναι να μπορούμε να μοιραστούμε τον δρόμο και να γίνει αντιληπτό το πόσο ευάλωτοι είμαστε. Ένα λάθος μπορεί να αποβεί μοιραίο.
Είναι σημαντικό να σημειωθεί, βέβαια, ότι δεν έχουν όλοι οι οδηγοί αυτές τις λανθασμένες αντιλήψεις ή δεν εκδηλώνουν εχθρότητα προς τους ποδηλάτες και ότι δεν είναι όλοι οι ποδηλάτες άψογοι στην οδική συμπεριφορά τους.
— Πόσο κοστίζει πάνω-κάτω για να φτιάξεις ένα σωστό fixie και τι πρέπει να προσέξει κάποιος;
Το καλό με αυτά τα ποδήλατα είναι πως η τιμή τους είναι σχετικά χαμηλή και μπορούν να είναι προσβάσιμα πιο εύκολα.
Τα σενάρια είναι τρία: Ή ψάχνεις κάτι μεταχειρισμένο, μπορείς να σταθείς τυχερός και να βρεις σχετικά καλό ποδήλατο γύρω στα €350. Ή αγοράζεις κάτι καινούργιο, βασικό, στην ίδια περίπου τιμή, όμως ρισκάρεις στην ποιότητα των εξαρτημάτων και ίσως χρειαστεί να δώσεις περισσότερα χρήματα στο μέλλον, ειδικά αν πρόκειται να «ψηθείς» με αυτό. Ή διαθέτεις περίπου €750-1.000 που ίσως ακούγονται πολλά, αλλά στον κόσμο της ποδηλασίας είναι πολύ λίγα, και έτσι φτιάχνεις ένα ποδήλατο που θα σου μείνει σχεδόν για πάντα. Θα είναι αξιόπιστο και θα σε ακολουθήσει σε όποια περιπέτεια το πάρεις μαζί σου.
Να δώσω και μία έξτρα πληροφορία για τις ονομασίες. Συνήθως, τα πιο βασικής ποιότητας fixed gear, που θα τα χρησιμοποιήσει κάποιος που θα θελήσει κάτι πιο απλό, τα αναφέρουμε ως fixie. Ένα σοβαρό ποδήλατο που έχει στηθεί με αγάπη και επιμέλεια και θα φέρει ο αναβάτης τον εαυτό του και το ίδιο στα όρια, το ονομάζουμε track bike ή ποδήλατο πίστας. Η ονομασία βγήκε γιατί αυτά τα ποδήλατα βρέθηκαν από τα ποδηλατοδρόμια στους δρόμους της πόλης.
— Ποια rides θυμάσαι πιο έντονα;
Σίγουρα ο καθένας έχει το δικό του αγαπημένο ride. Για εμένα, ξεχωρίζουν δύο. Μία Τετάρτη που έπεφτε πάνω στα γενέθλιά μου και μαζεύτηκε αρκετός κόσμος. Συνδυάσαμε βόλτα και μετά γλέντι. Θυμάμαι πως είχα λάβει τόση αγάπη από όλους. Ήταν φανταστικά. Το δεύτερο ride ήταν όταν έλειπα για κάποιον καιρό στο εξωτερικό. Όταν επέστρεψα, οργάνωσα μία Τετάρτη στην οποία μαζεύτηκαν περίπου 65 άτομα, είχαμε σοκαριστεί όλοι από τον αριθμό. Θυμάμαι πως είχαμε πάει στο ΟΑΚΑ και μετά επιστρέψαμε για την καθιερωμένη μπίρα στο Handblebar στη Μελανθίου. Η ενέργεια στα ύψη!
— Ζώντας για μεγάλο διάστημα στο εξωτερικό, πώς είναι η ποδηλατική κουλτούρα σε σχέση με την Ελλάδα; Τι πράγματα βλέπεις και σε στεναχωρούν εδώ;
Ζω στην Πράγα της Τσεχίας εδώ και κάποιον καιρό. Αυτό που είδα είναι πως το ποδήλατο το χρησιμοποιεί όλος ο κόσμος. Μπορείς να δεις κάθε ηλικία, κάθε είδος και χρήση. Από προπόνηση μέχρι μεταφορικό μέσο. Ανεξαρτήτως καιρικών συνθηκών. Όποιος το χρησιμοποιεί, έχει τον κατάλληλο εξοπλισμό και βγαίνει έξω. Βέβαια, η διαφορά με την Ελλάδα είναι οι υποδομές, η οδική παιδεία και ο σεβασμός.
Δεν είμαι πολύ αισιόδοξος για τα πράγματα στην Ελλάδα. Πάντα φανταζόμουν ένα μεγάλο ποδηλατικό δίκτυο να ενώνει κάθε κατεύθυνση της Αττικής με το κέντρο. Να μπορεί ο κόσμος να χρησιμοποιεί το ποδήλατο με ασφάλεια και ως μεταφορικό μέσο. Αυτό, όμως, θα γινόταν «εις βάρος» του αυτοκινήτου. Νομίζω είναι κάτι που δεν μπορεί να χωνέψει εύκολα ο Έλληνας πολίτης. Όταν κάποιος μου λέει ότι θέλει να ξεκινήσει ποδήλατο αλλά φοβάται τους δρόμους, δεν έχω απάντηση. Η αλήθεια είναι πως ο κίνδυνος υπάρχει.
— Είναι η Αθήνα μια πόλη φιλική προς τους ποδηλάτες;
Δεν είναι και η πιο φιλική πόλη. Για έναν αρχάριο, ίσως είναι και τρομακτικό εγχείρημα να ξεκινήσει ποδήλατο στην Αθήνα. Αλλά, πιστεύω, συνηθίζεται πολύ εύκολα. Ποδηλατοδρόμους δεν έχει πολλούς, οπότε το μεγαλύτερο μέρος της βόλτας γίνεται σε δρόμους στους οποίους υπάρχουν και αυτοκίνητα.
Αν κάποιος ξέρει τι πρέπει να προσέξει και πώς να τοποθετείται στον δρόμο, θα μπορέσει άνετα να κάνει ποδήλατο. Μάλιστα, μπορεί να φτάσει στον προορισμό του πολύ πιο γρήγορα ακόμα και από ό,τι με αυτοκίνητο. Αξίζει να το προσθέσει κανείς στη ζωή του γιατί η Αθήνα και οι γύρω περιοχές έχουν τόσα πολλά να σου δείξουν. Δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος να εξερευνήσεις μια πόλη από το ποδήλατο.
— Υπάρχει ικανοποιητικός αριθμός γυναικών που ασχολούνται με fixed gear; Θα θέλατε να είναι περισσότερες;
Σίγουρα, οι γυναίκες που ασχολούνται με το fixed fear είναι λιγότερες από τους άνδρες. Αυτό που είναι σημαντικό για εμένα αρχικά είναι να νιώσουν άνετα και ευπρόσδεκτες οι γυναίκες στην κοινότητά μας. Αν στη συνέχεια δείξουν ενδιαφέρον για το fixed gear, τότε υπάρχει πολλή θέληση, χαρά και γνώση από όλους μας. Προσωπικά μιλώντας, θα ήθελα οι γυναίκες να γίνουν ακόμα περισσότερες καθώς δίνουν μια ξεχωριστή νότα στα rides, κάτι που λείπει πολλές φορές.
Instagram Fixed Cream Fixed: @cream_fixed
Instagram Θοδωρή Μελετάκου: @mido_raida
Πάρτε μια γεύση από τα rides της ομάδας Fixed Gear μέσα από το κανάλι τους στο YouTube.
https://www.lifo.gr/tropos-zois/living/cream-fixed-i-podilatiki-koinotita-poy-saronei-toys-dromoys-tis-athinas