Ο διευθυντής του 3ου Γυμνασίου με αφορμή τον ξυλοδαρμό 15χρονης: «Οι έφηβοι προτιμούν να στέλνουν μηνύματα παρά να μιλούν μεταξύ τους»

Περισσότερα τα προβλήματα που μεταφέρουν από τα σπίτια τους στο σχολείο

Από ειδησεογραφικά σάιτ πληροφορήθηκε το φοβερό περιστατικό ξυλοδαρμού σε βάρος 15χρονης μαθήτριας του σχολείου του ο Διευθυντής του 3ου Γυμνασίου Ηρακλείου κ. Γιάννης Αρβανιτάκης, με τον οποίο επικοινωνήσαμε στον απόηχο αυτής της ιστορίας που μοιραία κάνει το γύρο της Ελλάδας καθώς η βιαιότητα  με την οποία έδρασαν οι τρεις ανήλικες, μαθήτριες άλλου σχολείου, είναι σοκαριστική.

Το περιστατικό συνέβη  στο σχόλασμα των μαθητών, το μεσημεράκι της Τετάρτης, και όλα εκτυλίχθηκαν σε κοινή θέα, χωρίς να υπάρξει η παραμικρή παρέμβαση από τρίτους, κάτι που είναι εξίσου σοκαριστικό.

Ο κ. Αρβανιτάκης επικοινώνησε με τη 15χρονη μαθήτρια και τους γονείς της, εκφράζοντας την απόλυτη στήριξη του και ευχόμενος ταχεία ανάρρωση στο κορίτσι, το οποίο βρίσκεται σε άσχημη ψυχολογική κατάσταση.

Όμως και σε επίπεδο χτυπημάτων, όπως έχει γράψει το Cretalive, η 15χρονη γρονθοκοπήθηκε ανηλεώς και φέρει χτυπήματα στον αυχένα, στο μάτι, στο κεφάλι.

Ο διευθυντής του σχολείου, εξαιρετικά έμπειρος εκπαιδευτικός με μακρά θητεία σε ΕΠΑΛ, εξέφρασε τη θλίψη του για το περιστατικό, υπογραμμίζοντας τις τεράστιες ελλείψεις που υπάρχουν αναφορικά με μηχανισμούς στήριξης των μαθητών γενικότερα από ψυχολόγους και κοινωνικούς λειτουργούς.

Θεωρεί μεγάλη τύχη που το σχολείο του, ένα μεγάλο σχολείο με 580 μαθητές, είναι ενταγμένο σε πρόγραμμα ΕΣΠΑ στο πλαίσιο του οποίου,  έστω μία φορά την εβδομάδα, το επισκέπτονται ψυχολόγος-κοινωνική λειτουργός και γίνεται δουλειά, στο επίπεδο του δυνατού, με μαθητές  που θωρούνται περισσότερο «ευάλωτοι» με βάση τα κριτήρια που θέτουν για την επιλογή. Από την άλλη, όπως ανέφερε, το σχολείο διαθέτει ένα πολύ δραστήριο Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων.

Παρ’ όλα αυτά, οι ελλείψεις είναι ελλείψεις και οι εκπαιδευτικοί δεν είναι Θεοί. Προσπαθούν, ενημερώνονται, ασχολούνται και κάνουν ό,τι καλύτερο μπορούν.

Όπως ανέφερε, αρκετοί γονείς βρίσκονται σε απόγνωση γιατί αναγνωρίζουν ότι τα παιδιά τους χρειάζονται ειδική στήριξη, αλλά δεν έχουν πού να τα πάνε. Η Παιδοψυχιατρική κλινική του ΠΑΓΝΗ υπολειτουργεί και οι ίδιοι δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να απευθυνθούν σε ιδιώτες.

Σύμφωνα με τον κ. Αρβανιτάκη, το σχολείο δεν διαθέτει ούτε καν φύλακα τους τελευταίους μήνες καθώς δεν υπάρχουν χρήματα.

 Προτιμούν να στέλνουν μηνύματα παρά να μιλούν μεταξύ τους

Στο ερώτημα γιατί τόσα περιστατικά βίας μεταξύ μαθητών, ο κ. Αρβανιτάκης τόνισε ότι η αίσθηση του γενικότερα συμπίπτει  με αυτό που λέει ο περισσότερος κόσμος ότι μετά την περίοδο της πανδημίας που επέστρεψαν τα παιδιά στο σχολείο, οι εκπαιδευτικοί διαπιστώνουν πολλά  περισσότερα προβλήματα στα σπίτια των παιδιών που μεταφέρονται και στο σχολείο, εντοπίζουν όμως και μεγαλύτερο πρόβλημα κοινωνικοποίησης των παιδιών στις σχέσεις μεταξύ τους. «Λες και προτιμούν να στείλει ο ένας στον άλλον μήνυμα παρά να μιλήσουν μεταξύ τους» λέει χαρακτηριστικά.

«Αυτά μας σώζουν!»

Τόσο για το συγκεκριμένο περιστατικό όσο και γενικότερα για διάφορα θέματα που ανακύπτουν συμπεριφοράς μεταξύ εφήβων, και όχι μόνο, θα συνεχίσουν τις δράσεις τους, αν και θεωρεί ότι για να εισακουστούν, οι παρεμβάσεις τους θα πρέπει να απευθύνονται σε μικρότερες ομάδες. «Τα παιδιά, από την εμπειρία μου το λέω, το πρωί στην προσευχή ακούνε τα μισά απ’ όσα λες. Οι παρεμβάσεις πρέπει να γίνονται κάπως αλλιώς, σε μικρούς κύκλους, στην ουσία μέσα στην αίθουσα. Εμείς έχουμε κάνει εκδηλώσεις, θα κάνουμε και άλλες. Έχουμε συνεργασία με αυτόν τον καταπληκτικό κύριο Σαμιωτάκη  της Παιδοψυχιατρικής του ΠΑΓΝΗ. Πριν από περίπου τρεις εβδομάδες είχε κάνει ενημέρωση σε καθηγητές και γονείς για τις εξαρτήσεις. Μας άρεσε τόσο πολύ ως άνθρωπος και ως επιστήμονας που συμφωνήσαμε να μπούμε σε ένα πρόγραμμα έξι εβδομάδων, από 3 ώρες  κάθε εβδομάδα, ως επιμόρφωση στους καθηγητές του σχολείου υπό τη δική του καθοδήγηση σε θέματα εφήβων. Αυτά μας σώζουν. Μας σώζουν ότι υπάρχουν τέτοια προγράμματα και τέτοιοι άνθρωποι που ενδιαφέρονται και προσπαθούν να μεταφέρουν σε μας τις γνώσεις τους».