Δώρο Πάσχα: Πότε καταβάλλεται και πώς υπολογίζεται

Πλησιάζουν οι ημέρες του Πάσχα και μαζί μ’ αυτές οι εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα αναμένουν να πληρωθούν το δώρο Πάσχα, με τις πρώτες πληροφορίες να αναφέρουν πως η καταβολή του θα γίνει, ως συνήθως, τη Μεγάλη Τετάρτη, η οποία φέτος πέφτει 1η Μαΐου.

Να σημειωθεί πως οι εργοδότες μπορούν να καταβάλλουν το δώρο Πάσχα και νωρίτερα, αν το επιθυμούν.

Πώς υπολογίζεται το Δώρο Πάσχα

Το δώρο Πάσχα είναι το μισό ποσό του μηνιαίου μισθού, αν ο εργαζόμενος του ιδιωτικού τομέα αμείβεται με μισθό και 15 ημερομίσθια αν αμείβεται με ημερομίσθιο.

Σε περίπτωση όμως που η σχέση εργασίας κάποιου μισθωτού με τον εργοδότη του δεν είχε διάρκεια ολόκληρο το προαναφερόμενο χρονικό διάστημα είτε γιατί αποχώρησε οικειοθελώς από την εργασία του, είτε γιατί απολύθηκε, δικαιούται να λάβει αναλογία του δώρου του Πάσχα, η οποία υπολογίζεται ως εξής:

Προκειμένου για αμειβόμενο με μισθό, ποσό ίσο με 1/15 του μισού μηνιαίου μισθού ή ένα ημερομίσθιο ανάλογα με το συμφωνημένο τρόπο αμοιβής, για κάθε 8 ημερολογιακές ημέρες. Σε περίπτωση που κάποιος εργαστεί λιγότερο από οκτώ ημέρες δικαιούται ανάλογο κλάσμα για δώρο Πάσχα.

Αν ο μισθωτός ασθένησε κατά το ανωτέρω χρονικό διάστημα θα αφαιρεθούν μόνο οι ημέρες που έλαβε επίδομα ασθενείας απ’ τον ασφαλιστικό φορέα.

Αναλυτικό παράδειγμα

Αν ένας μισθωτός απουσίασε από την εργασία του λόγω ασθένειας 60 μέρες και πήρε επίδομα ασθενείας από το ασφαλιστικό του ταμείο μόνο για 40 ημέρες, θα αφαιρεθούν από το χρονικό διάστημα της εργασιακής σχέσης μόνο οι 40 ημέρες για τις οποίες επιδοτήθηκε και όχι οι 60.

Μπορείτε να το υπολογίσετε το δώρο του Πάσχα ΕΔΩ.

Ποιες μέρες δεν «μετρούν» στον υπολογισμό του δώρου για το Πάσχα

Δεν υπολογίζονται οι μέρες κατά τις οποίες ο μισθωτός απείχε από την εργασία του αδικαιολόγητα ή λόγω άδειας χωρίς αποδοχές.

Δεν λαμβάνεται υπόψη το διάστημα απουσίας των εργαζομένων λόγω συνδικαλιστικής δραστηριότητας (δηλαδή ο χρόνος της συνδικαλιστικής άδειας)

Σχετικά με την απεργία, η δικαστηριακή νομολογία δέχεται ότι οι ημέρες της απεργίας δεν υπολογίζονται στο χρόνο διάρκειας της εργασιακής σχέσης γιατί η αποχή του μισθωτού οφείλεται σε δική του θέληση και δεν μπορεί επομένως να χαρακτηριστεί σαν δικαιολογημένη απουσία. Κατ’ αναλογία το ίδιο ισχύει και με τις στάσεις εργασίας αφού και αυτές αποτελούν στην πραγματικότητα απεργία.