Τι δεν πρέπει να λένε οι γονείς στα παιδιά – Παιδοψυχολόγος εξηγεί τις «κακές» φράσεις

Πως μπορεί να αντιληφθούν όσα αισθάνονται, ειδικά αν είναι νήπια

Η διαχείριση των συναισθημάτων των παιδιών αποτελεί πρόκληση για κάθε γονέα και ένας παιδοψυχολόγος με χρόνια εμπειρίας εξηγεί τις «κακές» φράσεις που πρέπει να αποφεύγονται σε οποιαδήποτε περίπτωση.

Ο παιδοψυχολόγος καθηγητής Sam Wass μίλησε στη mirror.co.uk και διευκρίνισε ότι ο εγκέφαλος των παιδιών δεν έχει αναπτυχθεί πλήρως, ώστε να αντιλαμβάνεται τον κόσμο, όπως οι ενήλικες π.χ. μέσω της λογικής. Ταυτόχρονα, τόνισε ότι δεν μπορούν να ερμηνεύσουν ή εκλογικεύσουν τη συναισθηματική τους κατάσταση, ανεξάρτητα από το πόσο έντομα μπορεί να εκδηλώνεται.

Ο ίδιος λοιπόν, έφερε ως παράδειγμα την πρώτη μέρα στο σχολείο. Σύμφωνα με τον ειδικό, ο γονιός δεν πρέπει να πει «θα περάσεις καλά, θα περάσεις υπέροχα, μη φοβάσαι», γιατί το παιδί απλώς δεν αντιλαμβάνεται ότι είναι αγχωμένο, τι πάει να πει άγχος, διαχείριση άγχους κτλ.

Αντιθέτως, προτείνει ο γονιός να εξηγήσει στο παιδί το συναίσθημα που βιώνει. «Τα παιδιά δεν έχουν επίγνωση του τι νιώθουν, δεν μπορούν να το περιγράψουν και αυτό συμβαίνει γιατί δεν το ξέρουν τα ίδια. Μόνο με το να τους περιγράφεις τι νιώθουν αποκτούν αυτή την αυτογνωσία του τι είναι», είπε χαρακτηριστικά.

Επίσης, σημείωσε ότι «σχετικά με την αυτογνωσία του τι νιώθουμε, μας βοηθά να διαχειριστούμε αυτό το συναίσθημα και να το μειώσουμε. Αυτό που θα έκανα ως γονιός είναι απλώς για να βοηθήσω το παιδί μου να αποκτήσει αυτογνωσία για το τι αισθάνεται, άρα να το θέσω με όρους μη επικριτικούς, να λέω κάτι σαν “μου φαίνεται ότι το νιώθεις αυτό”».

Διαχείριση θυμού

Επιπλέον, ο Sam Wass αναφέρθηκε μεταξύ άλλων και στη διαχείριση του θυμού, ειδικά όταν πρόκειται για νήπια.

Ο παιδοψυχολόγος είπε ότι οι γονείς πρέπει να προσαρμόσουν τη γλώσσα που χρησιμοποιούν, με βάση τις γνωστικές ικανότητες του παιδιού, ειδικά αν είναι νήπιο.

«Αν το παιδί μιλάει με φράσεις δύο λέξεων, λέει πράγματα όπως “θέλω χυμό” ή “θέλω κρέμα”, μπορείτε να ταιριάξετε τη γλώσσα και τον τονισμό τους», είπε χαρακτηριστικά.

Έτσι, έφερε το εξής παράδειγμα. Παραδείγματος χάριν, ο μικρός Φρέντυ ζητάει χυμό και λέει «θέλω χυμό». Η απάντηση πρέπει να είναι «ο Φρέντυ θέλει χυμό; Όχι» και να μην χρησιμοποιηθεί φράση όπως «παιδάκι μου δεν κάνει να πιεις άλλο», καθώς το παιδί απλά δεν θα καταλάβει τίποτα και μπορεί να νευριάσει περισσότερο, επειδή αισθάνεται παραμελημένο.