Τα νέα μπαρ της Αθήνας είναι τα wine bars, και έχουν ανοίξει πολλά τέτοια, που και πλούσιες λίστες έχουν και έχουν αποκτήσει σχετική ατμόσφαιρα. Από μια ώρα και μετά γίνονται ορθάδικα, δεν βάζουν απλώς μια μουσική να υπάρχει ως χαλί αλλά δίνουν σημασία στο τι θα παίξουν και τι όχι· είναι νομίζω ανεπιτήδευτα με τέτοιον τρόπο που δεν μας κάνουν να νιώθουμε ότι πρέπει να ξέρουμε τα πάντα γύρω από το κρασί για να τα επισκεφθούμε. Σίγουρα είναι από τα μέρη που ενδιαφέρουν τους Αθηναίους, γίνεται σε όλα χαμός.
Η τελευταία άφιξη στην πόλη που είναι αφιερωμένη στο κρασί και συζητιέται πολύ έχει φτιαχτεί από μια εξαμελή ομάδα και μας πάει σε ένα σημείο του Νέου Κόσμου όπου έχει στηθεί μια πολύ ενδιαφέρουσα πιάτσα. Εκεί όπου λειτουργεί το ιδιοσυγκρασιακό καφενείο του Τιτάνα, η κουζίνα του Annie Fine Cooking, που δουλεύει πάντα με τα καλύτερα υλικά και την προτείνει και ο οδηγός Μichelin, στο σημείο όπου άνοιξε το ζυθοπαντοπωλείο Baubo, που σερβίρει κιόλας, μόλις εμφανίστηκαν οι Επτά Μάρτυρες που έχουν πάρει το όνομά τους από το ξωκλήσι που στέκεται στην κορυφή ενός βράχου στο Κάστρο της Σίφνου και είναι ένα από τα πιο γραφικά (και πολυφωτογραφημένα) των Κυκλάδων.
Έχοντας ξεκινήσει με λίγες παραπάνω από εκατό ετικέτες και έχοντας στόχο να φτάσουν τις διακόσιες, η λίστα με τις επιλογές που προσφέρουν σε ποτήρι ανανεώνεται κάθε δύο – τρεις μέρες ενώ σκοπεύουν να σερβίρουν τα by the glass αποκλειστικά από magnum φιάλες.
Η σύνδεση με το νησί προκύπτει από το γεγονός ότι οι τρεις από τους έξι της ομάδας είναι οι μουσικοί Nώντας Παππάς (ή Noda Pappa) και Ορέστης Φαληρέας που έχουν και τη Loggia του Κάστρου, και ο Σεραφείμ Αθανασίου που τα καλοκαίρια τρέχει την κουζίνα του wine bar της Σίφνου. Ο Σεραφείμ είναι Βολιώτης, όπως και ο Νάκος και ο Γιώργος Μπαλαμώτης, και αυτή η καταγωγή παίζει τον ρόλο της στο τι και κυρίως στο πώς σερβίρει φαγητό το μαγαζί. Ο έκτος της παρέας είναι ο Ρομέν Γαβράς, ο γνωστός Ελληνογάλλος σκηνοθέτης, του οποίου η καταγωγή επίσης έχει επηρεάσει την αισθητική των Επτά Μαρτύρων.
Στον χώρο όπου κάποτε λειτουργούσε το Cobra High εκείνοι έστησαν μια μεγάλη και πολύ κομψή μπάρα. Τον έκαναν να φέρνει σε γαλλικό μπιστρό, το logo τους ανέλαβε να σχεδιάσει ο So Me, κρέμασαν έργα του Michael McGregor και του Κωνσταντίνου Μουχταρίδη, τα κεραμικά δοχεία τους, που κρατάνε τη θερμοκρασία του κρασιού, μας παραπέμπουν στη Σίφνο και στην παραδοσιακή της τέχνη.
Έχοντας ξεκινήσει με λίγες παραπάνω από εκατό ετικέτες και έχοντας στόχο να φτάσουν τις διακόσιες, η λίστα με τις επιλογές που προσφέρουν σε ποτήρι ανανεώνεται κάθε δύο-τρεις μέρες, ενώ σκοπεύουν να σερβίρουν τα by the glass αποκλειστικά από magnum φιάλες που και εντυπωσιακές είναι και αποτυπώνουν συνήθως τις καλύτερες χρονιές ενός κρασιού.
Σομελιέ τους είναι ο Bradley Tomlinson, που μπορεί να γνωρίσατε στο Pharaoh, και οι προτάσεις του είναι μόνο από τον ελληνικό και γαλλικό αμπελώνα. Υπάρχουν σαμπάνιες και ασύρτικα κλασικής οινοποίησης, παρ’ όλα αυτά, σίγουρα έχουν μια τάση στα κρασιά ήπιας παρέμβασης, χωρίς όμως να θέλουν να είναι δογματικοί. Εκεί θα μπορείτε να δοκιμάσετε και το Fùa, το κρασί που βγάζει η ομάδα του Loggia, το σιφνιό βιολογικό ασύρτικο που φτιάχνουν σε συνεργασία με το οινοποιείο του Αρτέμη Καραμολέγκου στη Σαντορίνη, το οποίο σερβίρουν αποκλειστικά οι ίδιοι στην Αθήνα.
Η άλλη αναφορά των Επτά Μαρτύρων είναι τα βολιώτικα τσιπουράδικα και αυτήν τη βλέπουμε στο πώς είναι στημένο το μενού τους, το οποίο ουσιαστικά δεν υπάρχει. Εκτός από στρείδια, που μπορείτε να τα παραγγείλετε ξεχωριστά, αν θέλετε να μην πιείτε το κρασί σας ξεροσφύρι και να τσιμπάτε κάτι με αυτό, ζητάτε μεζέ και ο σεφ σάς βγάζει ό,τι πιστεύει – όσο εσείς παραγγέλνετε, τόσο έρχονται πιάτα.
Για να καταλάβετε λίγο τη φιλοσοφία του Σεραφείμ Αθανασίου στην κουζίνα, έχει περάσει από τις Σεϋχέλλες, το ΦΙΤΑ, τη Μεγάλη Βρετανία. Το μενού του βγαίνει αυθημερόν, αναλόγως του τι θα βρει στον ψαρά και στον μανάβη του, και στήνεται με πιατάκια, κάποια πιο παραδοσιακά και κάποια πιο μοντέρνα, που είναι αρκετά οικονομικά (κοστίζουν όλα πέντε ευρώ) ώστε μια παρέα τεσσάρων ατόμων να μπορεί να δοκιμάσει όλους του μεζέδες.
Μπορεί να πετύχετε πιάτα όπως φάβα, σαγανάκι κεφαλογραβιέρας, ξιδάτη πιπεριά και ψητό λάχανο αλλά και σασίμι τόνου, τσιπούρα και χτένι crudo, χταπόδι καρπάτσιο και λαβράκι σε beurre blanc. Το χτένι, το σαγανάκι και η ξιδάτη πιπεριά με το ψητό λάχανο που δοκίμασα εγώ ήταν όλα τους πολύ νόστιμα.
Σκοπεύουν όμως να ετοιμάσουν και ένα σταθερό μενού για όσους δεν θέλουν εκπλήξεις, το οποίο θα περιλαμβάνει επιλογές από κοπές κρεάτων. Επίσης, αν δεν είστε του κρασιού, έχετε επιλογές: φτιάχνουν κλασικά κοκτέιλ και απλά ποτά.
Για τα τραπέζια τους μπορείτε να κάνετε κράτηση, για το μπαρ θα λειτουργούν στη λογική του walk in. Tις καθημερινές ανοίγουν στις έξι το απόγευμα και παίρνουν τελευταίες παραγγελίες στη μία, τα Σαββατοκύριακα θα ανοίγουν από τις δύο το μεσημέρι, θα ανακοινώνουν και live, ενώ τις υπόλοιπες μέρες θα ξεκινάμε από ’60s-’70s ροκ, θα περνάμε σε ’70s-’80s boogie disco και η μουσική θα εξελίσσεται σε ηλεκτρονική dance· στο σβήσιμο της βραδιάς μπορεί να ακούσετε κάτι απροσδόκητο, ίσως παίξει κάτι σε Καζαντζίδη και Γαβαλά, ίσως όχι, ανάλογα με τη διάθεση.
Μεναίχμου 3Β, Νέος Κόσμος.
πηγή: lifo
