Ένα καλής ποιότητας ζυμαρικό είναι ο πιο εύκολος και οικονομικός τρόπος για να φτιάξουμε στο σπίτι ένα πιάτο εστιατορικών προδιαγραφών. Αυτή είναι ίσως και η πραγματική μαγεία της ιταλικής κουζίνας, το ότι ακόμα και αν έχουμε μαγειρικές γνώσεις σαν αυτές των πρωτοετών φοιτητών, μπορούμε να φτιάξουμε ένα σωστό πιάτο ζυμαρικών, αρκεί να μην κάνουμε εκπτώσεις στην πρώτη ύλη. Συνήθως προσέχουμε περισσότερο τους μήνες ωρίμανσης ενός τυριού παρά τις συνθήκες ξήρανσης των ζυμαρικών.
Ανεξάρτητα από το ποια μάρκα ζυμαρικών αρέσει στον καθένα, τα αντικειμενικά κριτήρια για την επιλογή τους είναι μονάχα δύο: η υφή και το χρώμα. Η ένδειξη στο πακέτο ότι τα ζυμαρικά έχουν αποκτήσει το σχήμα τους με μπρούντζινο μηχάνημα σημαίνει ότι έχουν και πιο τραχιά επιφάνεια, δηλαδή δένει καλύτερα η σάλτσα με το ζυμαρικό, αλλά και πιο ευχάριστο δάγκωμα σε κάθε μπουκιά – αυτό πρέπει να θυμάστε για το κομμάτι της υφής.
Τα ζυμαρικά που έχουν στεγνώσει σε χαμηλή θερμοκρασία αφήνουν το νερό του βρασμού να τα διαπεράσει πιο εύκολα, έτσι πετυχαίνουμε πιο εύκολα το ιδανικό al dente αποτέλεσμα.
Σε ό,τι αφορά το χρώμα, ο κανόνας λέει ότι όσο πιο κίτρινη είναι η πάστα, τόσο πιο μαζική και βιομηχανική είναι η παραγωγή της. Για να κερδίσουν χρόνο και να αυξήσουν την παραγωγή, τα μεγάλα εργοστάσια ξηραίνουν τα ζυμαρικά τους σε μεγάλες θερμοκρασίες, μια διεργασία που τους δίνει το χαρακτηριστικό κιτρινωπό χρώμα. Οι μικροί παραγωγοί αφήνουν την πάστα τους να ξεραθεί σε χαμηλές θερμοκρασίες, δίνοντάς τους μεγαλύτερο χρόνο. Αυτή η υπομονή δεν ανταμείβεται μόνο με ένα πιο ανοιχτόχρωμο χρώμα, σχεδόν υπόλευκο, αλλά και με ένα πιο εύκολο στη διάσπαση πλέγμα γλουτένης, άρα μιλάμε και για ένα πιο εύπεπτο προϊόν. Επίσης, τα ζυμαρικά που έχουν στεγνώσει σε χαμηλή θερμοκρασία αφήνουν το νερό του βρασμού να τα διαπεράσει πιο εύκολα, έτσι πετυχαίνουμε πιο εύκολα το ιδανικό al dente αποτέλεσμα.
To Gragnano στα περίχωρα της Νάπολης παράγει ζυμαρικά με προστατευόμενη ονομασία προέλευσης και η Di Martino είναι ίσως η πιο διάσημη εταιρεία της περιοχής. Οι συσκευασίες της είναι μικρά έργα τέχνης, ειδικά ό,τι αφορά τη συνεργασίας της με τους Dolce & Gabbana. Τα προϊόντα της είναι ανάμεσα στα πιο αγαπητά σουβενίρ όσων ταξιδεύουν στη Νάπολη, ωστόσο η γκάμα της υπάρχει στην αλυσίδα Θανόπουλος, στα καταστήματα της Κηφισιάς και της Ν. Ερυθραίας.
To Fara San Martino στο Abruzzo είναι γνωστό ως η πρωτεύουσα των ζυμαρικών και η οικογενειακή επιχείρηση του Giuseppe Cocco συνεχίζει μια υπεραιωνόβια γαστρονομική παράδοση. Τα προϊόντα της μπορεί να τα βρει κανείς στο Nora’s Deli (Αναγνωστοπούλου 11 / Αναπήρων Πολέμου 10, Κολωνάκι).
Τα αδέρφια Lucia, Antonio και Marco συνεχίζουν μια παράδοση που κρατά από 1860. Η 5η γενιά της οικογένειας Morelli παράγει τα πιο διάσημα ζυμαρικά της Τοσκάνης, ενώ δίπλα στο εργοστάσιο λειτουργεί κι ένα μουσείο ζυμαρικών. Και αυτά τα αρτιζάνικα ζυμαρικά υπάρχουν στο Nora’s Deli.
Έπειτα, οι χάρτινες συσκευασίες της Rummo είναι από μόνες τους ένα μικρό φετίχ για τους λάτρεις των ζυμαρικών. Κυκλοφορούν σε μεγάλη ποικιλία σχημάτων, όπως και σε αυτό της ξεχασμένης pasta mista, και όλα παράγονται από 1846 με τον ίδιο αργό τρόπο. Στην Αθήνα θα τα βρείτε στην αλυσίδα Θανόπουλος, αλλά και στο ντέλι των Εξαρχείων, στους Συμπέθερους (Στουρνάρη 14).
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.
πηγή: lifo
