O ΜΟΛΥΒΔΟΣ, Ο ΥΔΡΑΡΓΥΡΟΣ, ΤΟ ΚΑΔΜΙΟ, ο κασσίτερος, το νικέλιο, είναι μερικά μόνο από τα βαρέα μέταλλα που μπορούν να συσσωρευτούν στο σώμα μας με διάφορους τρόπους: από τον αέρα που αναπνέουμε, το νερό που πίνουμε, τα μαγειρικά σκεύη που χρησιμοποιούμε, τα ζιζανιοκτόνα, τα καλλυντικά κ.ά.
Και ενώ η πρόσληψη των βαρέων μετάλλων είναι συνεχής, είτε τρώμε ζωικές είτε φυτικές τροφές, αντίστοιχα συνεχής είναι και η προσπάθεια του σώματός μας να τα αποβάλει μέσα από τον ιδρώτα, το δέρμα, τις τρίχες, τα ούρα, αλλά κυρίως έντερό μας, και εκεί είναι που πρέπει να εστιάσουμε.
Άρα, για να μειώσουμε τη συγκέντρωση βαρέων μετάλλων πρέπει να φροντίσουμε για τη μείωση της πρόσληψής τους αλλά και για την ενίσχυση της φυσικής αποβολής τους.
Για αρχή, είναι σημαντικό να ξεκαθαρίσουμε πως όταν καταναλώνουμε βιολογικά τρόφιμα, μπορούμε να μειώσουμε αλλά όχι να αποφύγουμε εντελώς την πρόσληψη των βαρέων μετάλλων, καθώς αυτά υπάρχουν τόσο στο υπέδαφος όσο και στην ατμόσφαιρα, και όσα μέτρα κι αν πάρει ένας καλλιεργητής, δεν μπορεί να αποφύγει τη συγκέντρωσή τους στη σοδειά του.
Φροντίζουμε τόσο για τη μείωση της πρόσληψης όσο και για την αποτελεσματική αποτοξίνωση. Ας μην ξεχνάμε πως το ανθρώπινο σώμα διαθέτει εκπληκτικούς αποτοξινωτικούς μηχανισμούς, αρκεί να το βοηθήσουμε.
Ωστόσο, αν υπάρχει κάτι που πράγματι παίζει ρόλο είναι ο χρόνος ζωής ενός φυτού ή ενός ζώου, ειδικά αν μιλάμε για ψάρια. Αυτό συμβαίνει γιατί τα βαρέα μέταλλα συσσωρεύονται στον οργανισμό καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του.
Και ενώ στα φυτά τα πράγματα είναι απλά, καθώς τα περισσότερα οπωροκηπευτικά έχουν ούτως ή άλλως μικρό χρόνο ζωής, στα ζώα, και κυρίως στα ψάρια, τα πράγματα περιπλέκονται, καθώς πρέπει να βρούμε μια ισορροπία ώστε να αποφεύγουμε την κατανάλωση νεαρών σε ηλικία ψαριών και γόνων, λόγω των κινδύνων της υπεραλίευσης.
Εδώ η ιδανική λύση είναι να επιλέγουμε μικρά σε μέγεθος ψάρια που έχουν μικρό προσδόκιμο ζωής, όπως η σαρδέλα, ο γαύρος, το σκουμπρί κ.λπ. Αυτά έχουν πολλά Ω3 και ταυτόχρονα έχουν ζήσει λίγο, οπότε δεν έχουν προλάβει να συγκεντρώσουν μεγάλες ποσότητες βαρέων μετάλλων.
Ένα δεύτερο κριτήριο που πρέπει να λαμβάνουμε υπόψη είναι το πού βρίσκεται ένα ζώο στην τροφική πυραμίδα: όσο πιο ψηλά είναι, οπότε θρέφεται με θηράματα, τόσο περισσότερα βαρέα μέταλλα συγκεντρώνονται στους ιστούς του. Άρα, λοιπόν, ψάρια όπως ο τόνος, ο καρχαρίας, ο ξιφίας και η παλαμίδα, τα οποία θρέφονται με μικρότερα ψάρια, έχουν μεγαλύτερα ποσοστά συγκέντρωσης βαρέων μετάλλων.
Επιπλέον, σε ό,τι αφορά τα θηλαστικά, κρατάμε πάντα κατά νου ότι στα εντόσθια συγκεντρώνονται τοξίνες και μέταλλα σε πολλαπλάσιο βαθμό σε σχέση με τον μυϊκό ιστό, γι’ αυτό και τα αποφεύγουμε όσο περισσότερο γίνεται.
Πώς, όμως, μπορούμε να βοηθήσουμε το σώμα μας να αποβάλει πιο αποτελεσματικά τις τοξίνες; Εδώ μεγαλύτερο ρόλο παίζουν οι φυτικές τροφές, κυρίως λόγω των ινών που περιέχουν. Ο πρώτος κανόνας είναι να επιλέγουμε τροφές πλούσιες σε φυτικές ίνες, όπως ο φλοιός των δημητριακών, τα όσπρια, τα χόρτα κ.ά., καθώς αυτές εμποδίζουν την απορρόφηση των βαρέων μετάλλων.
Οι φυτικές ίνες λειτουργούν θετικά και με έναν άλλο τρόπο: το σώμα έχει έναν μηχανισμό επαναπρόσληψης θρεπτικών συστατικών μέσω του εντέρου με στόχο να ελαχιστοποιεί τις απώλειες μέσα στην ημέρα, λόγω αυτού του μηχανισμού όμως επαναπροσλαμβάνονται και τα βαρέα μέταλλα. Οι φυτικές ίνες μπορούν να σταματήσουν αυτόν τον φαύλο κύκλο, βοηθώντας στην αποβολή των τοξινών και των βαρέων μετάλλων. Αυτός είναι και ο λόγος που έχουμε παρατηρήσει σε μελέτες πως η αυξημένη κατανάλωση φυτικών ινών είναι αντιστρόφως ανάλογη με τη συγκέντρωση βαρέων μετάλλων στο σώμα.
Επομένως, φροντίζουμε τόσο για τη μείωση της πρόσληψης όσο και για την αποτελεσματική αποτοξίνωση. Ας μην ξεχνάμε πως το ανθρώπινο σώμα διαθέτει εκπληκτικούς αποτοξινωτικούς μηχανισμούς, αρκεί να το βοηθήσουμε.
πηγή: lifo
