Το ξέσπασμα της εφηβικής μου ηλικίας ξεκίνησε περισσότερο πάνω στα ρούχα και τα μαλλιά μου, παρά σε οτιδήποτε άλλο – κάτι για το οποίο, αν με ρωτάτε, θεωρώ ακόμα πως οι γονείς μου θα έπρεπε να είναι τουλάχιστον ευγνώμονες.
Εκτός από κάποιες παράπλευρες απώλειες λοιπόν, όπως μια και μοναδική κοπάνα στα Μαθηματικά –δικαιολογημένη–, που εννοείται πως ο πατέρας μου το έμαθε κατευθείαν, η επανάστασή μου ήρθε μέσα από τα φαρδιά παντελόνια με τις τσέπες (cargo pants πλέον), περικάρπια με τρουκς και δυστυχώς μια αποτυχημένη προσπάθεια για ριγέ, κόκκινη-μαύρη γραβάτα.
Σε περίπτωση που δεν το καταλάβατε βρισκόμαστε κάπου στο 2004 και η Avril Lavigne μεσουρανεί – για να έρθει περίπου 20 χρόνια μετά η Olivia Rodrigo και να πει σε εμάς που ζήσαμε την εποχή με κινητά με πορτάκι πως είναι στιλιστικά πρωτοποριακή (Old-Millennial alert!).
Εκείνη την εποχή είχα ξεκινήσει την αναζήτηση για το τέλειο παντελόνι καμπάνα και στο πάρτι γενεθλίων της φίλης μου της Αλεξάνδρας είχαμε συνεννοηθεί να φοράμε δερμάτινη φούστα και μπλουζάκι με στρας. Είχαμε επίσης γούνινες mini τσάντες και χορεύαμε το «Yeah!» του Usher σε πραγματικό χρόνο και όχι ειρωνικά σε κάποιο trash party.
Κάποια στιγμή τάχθηκα στη ροκ πλευρά των ’00s και περιορίστηκα σε μαύρο μολύβι κακής ποιότητας κάτω από τα μάτια και θυμωμένους στίχους στα τετράδιά μου για την αδικία της ζωής και τις πολιτικές ανισότητες στην Αμερική.
Νοσταλγία, βιωσιμότητα, η μόδα που κάνει κύκλους: μπορεί το Y2K να είναι μια τάση που ήρθε για να μείνει ή μπορεί και να περάσει και κάτι άλλο να πάρει την θέση του. Σε μια εποχή όμως που τίποτα δεν είναι σίγουρο, ούτε απαραίτητα σταθερό, είναι καθησυχαστικό να κρατάς στοιχεία από κάτι γνώριμο. Και παράλληλα επαναστατικό.
Fast-forward στο τώρα, η μόδα των 00s – ή αλλιώς Y2K – βρίσκεται ξανά παντού, σε ένα τεράστιο κύμα αναβίωσης μιας περιόδου που πολύ ρομαντικά, μοιάζει ειδυλλιακή. Ενδεχομένως να είναι. Σίγουρα, για όσους την έζησαν την πρώτη φορά προσφέρει μια αίσθηση νοσταλγίας, κάτι το οποίο – στον κόσμο της μόδας τουλάχιστον – δεν είναι κάτι καινούριο. Ανέκαθεν οι τάσεις της βιομηχανίας έκαναν κύκλους, άλλωστε. Το ενδιαφέρον της υπόθεσης είναι η απήχηση του Y2K στους millennials και τους Gen Z-ers το 2022. Η κυριαρχία του TikTok τα τελευταία δύο χρόνια σίγουρα βοήθησε στην εξάπλωση ενός στυλ που θυμίζει μια εποχή που όλα έμοιαζαν λίγο πιο εύκολα – μάλλον δικαιολογεί πως στο Παγκράτι βλέπω κορίτσια ντυμένα σαν την Μαριλένα από το Δέκα Λεπτά Κήρυγμα. Iconic, by the way.
«Το y2k στιλ πιστεύω προέκυψε από τα μουσικά ακούσματά μου. Έκανα έρευνα online σε hip-hop/pop culture hype και γύρω στα 17 μου ήρθα σε επαφή με τα vintage ρούχα, αφότου είχε ανοίξει ένα μαγαζί με ρούχα δεύτερο-χέρι κοντά στο σπίτι μου», λέει η Βαλέρια Χραμπάνη, creative director και στιλίστρια. «Λόγω του αρχείου ρούχων της μητέρας και της γιαγιάς μου, άρχισα κι εγώ να συλλέγω. Έβλεπα την μοναδικότητα των ρούχων που έβγαιναν στην αγορά μέχρι εκείνη την εποχή – τα υφάσματα και τα πατρόν ήταν διαφορετικά από τα σημερινά. Το 2000 είχε μια σπίθα, ένα trashiness, χρώματα, μίξεις. Νιώθω πως μέσω των ρούχων υπήρχε περισσότερη έκφραση».
Η μουσική, τα looks των celebrities και τα ίδια τα ρούχα έπαιξαν βασικό ρόλο στην αγάπη που απέκτησε η Βαλέρια για το στιλ των 00s. «Πιστεύω παίζει ρόλο το ότι μεγάλωσα βλέποντας την μητέρα μου να ντύνεται εκείνη την εποχή με iconic looks, τα οποία αργότερα έμειναν σε εμένα, οπότε μεγαλώνοντας το εκτίμησα πολύ. Φυσικά, τα οικονομικά προσιτά ρούχα μέχρι το 2000 διαφέρουν ποιοτικά – είναι χρωματιστά, γυαλιστερά, σέξι, fun. Πλέον, ό,τι βγαίνει στην αγορά είναι απλά αντιγραφή από οίκους μόδας και υπάρχει μια μονοτονία».
Φυσικά, η «ανακύκλωση» των fashion trends δεν είναι κάτι νέο. Όπως αναφέρει η Βαλέρια, «όλα επιστρέφουν, αλλά κάθε φορά με ένα καινούριο touch από την εκάστοτε χρονιά». Αυτό στο οποίο βοήθησε να συμβεί η επιστροφή του Y2K, είναι μια γενικότερη τάση προς τη βιωσιμότητα. «Το y2k έχει την μοναδικότητά του, οι οίκοι μόδας επέστρεψαν σε αυτό, ο κόσμος άρχισε να αναζητά ηθικούς τρόπους να ψωνίζει και να λατρεύει το 2000».
Η επιστροφή των 00s στην βιομηχανία της μόδας, όπως και κάθε τάση ανά καιρούς, ωστόσο, δεν έχει να κάνει μόνο με το επιχειρηματικό κομμάτι αλλά και με έναν συνδυασμό νοσταλγίας και προσωπικής έκφρασης, ειδικά για τη γενιά του τώρα. Για την Joe Marou, vintage seller και συν-ιδρύτρια του online vintage shop La Solitude Vintage, το ενδιαφέρον της προς το Y2K στιλ ξεκίνησε οργανικά και μέσα από μια προσωπική στιλιστική αναζήτηση. «Με μάγεψε η υπερβολή, αλλά πάντα στο πλαίσιο που δεν χάνεται ο δικός μου χαρακτήρας», λέει. «Εγώ προσωπικά, βρίσκω πολλά vintage και second-hand ρούχα από το 2000 και πειραματίζομαι με διάφορους συνδυασμούς. Από όταν μετακόμισα στο Παρίσι, το στιλ μου έχει περισσότερο Y2K χαρακτήρα, ίσως να παίζει ρόλο η αλλαγή, ίσως το γεγονός πως συναντώ όλο και περισσότερα άτομα με αυτό το στιλ».
Πώς συνδυάζει κανείς, βέβαια, το στιλ των 00s στο 2022; Για την Joe, έχει απλώς να κάνει με την διάθεσή της. «Κάθε μέρα ξυπνάω με διαφορετική διάθεση, οπότε αυτό επηρεάζει και τις στιλιστικές μου επιλογές. Κυρίως όμως μου αρέσει να φοράει χαμηλόμεσα τζιν με ζώνες, ένα crop top και στενά, δερμάτινα τζάκετ». Και για εκείνη, η αγάπη της για το vintage προήλθε από την επιρροή που είχαν οι γυναίκες της οικογένειάς της μέσα από το ντύσιμό τους. «Απ’ όσο με θυμάμαι μου άρεσε πολύ η μόδα, πάντα έβρισκα κομμάτια που είχαν οι γιαγιάδες μου, η μαμά και η θεία μου στις ντουλάπες τους και καταλάβαινα πως με τον σωστό συνδυασμό μπορούν να σταθούν στο τώρα. Δεν μου άρεσε η ιδέα να φοράω κάτι που μπορούν να βρουν και άλλα άτομα».
Κάπως έτσι, αποφάσισε να ξεκινήσει και το vintage shop με την φίλη της. «Κάπως έτσι, σε συνδυασμό με τη ντουλάπα της φίλης μου, αποφασίσαμε να πουλήσουμε κομμάτια που δεν θα ξαναφορούσαμε. Αυτό όμως άρχισε να γίνεται συνήθεια και μας άρεσε το γεγονός ότι μπορούμε να κάνουμε διάφορους συνδυασμούς και να προτείνουμε στις κοπέλες ωραία outfits και κομμάτια που θα είναι μοναδικά για εκείνες όπως είναι για εμάς. Κάναμε το χόμπι μας δουλειά και πιστεύω δεν υπάρχει καλύτερο πράγμα από το να περνάς καλά μέσα από αυτό που κάνεις. Όλα τα ρούχα και τα αξεσουάρ που θα βρείτε στο shop μας να είναι διαλεγμένα προσωπικά και θα φορούσαμε κι εμείς. Δε διαλέγω ποτέ ρούχο που δεν μου αρέσει, μόνο και μόνο για να το πουλήσω. Το περισσότερο stock που έχω σήμερα βασίζεται στο Y2K».
Το ίδιο ισχύει και για την Κωνσταντίνα Σολδάτου, ιδιοκτήτρια του φυσικού vintage shop Handpicked Cherries. «Πλέον, μεγάλο κομμάτι του κοινού μου αναζητά σχεδόν αποκλειστικά Y2K κομμάτια ή κομμάτια που να παραπέμπουν σε αυτή την περίοδο», λέει. «Στην δική μου περίπτωση, ασχολούμαι με το vintage χρόνια και ξεκίνησα να πουλάω δικά μου κομμάτια στο Instagram για έξτρα εισόδημα, ενώ ταυτόχρονα δούλευα full-time σε δουλειά γραφείου. Με τον καιρό, ξεκίνησε να ανεβαίνει το Instagram, μέχρι που είχα ένα μεγάλο κοινό που μοιραζόταν την αγάπη μου για το vintage κι έτσι αποφάσισα να ασχοληθώ επαγγελματικά με αυτό. Βρήκα προμηθευτές και μετά από έναν χρόνο άφησα την δουλειά που είχα για να ανοίξω το δικό μου μαγαζί».
«Y2K is the new black» λέει η Κωνσταντίνα και αυτό δεν περιορίζεται μόνο στις προσωπικές της επιλογές ή στις αγοραστικές επιλογές των πελατών της. «Δες Bella Hadid, Dua Lipa και οποιοδήποτε άλλο leading fashion icon/influencer αυτή τη στιγμή. Έχω ολόκληρο Y2K section στο μαγαζί, με χαμηλοκάβαλα τζιν, cargo παντελόνια, bustier/κορσέδες κλπ. Είναι από τα πιο hot items που έχω τώρα και αυτά που “φεύγουν” πιο γρήγορα», συνεχίζει.
Αυτό που αναρωτιέμαι, έχοντας ζήσει την εποχή που όλα τα παραπάνω items άνηκαν όντως στο τώρα, είναι το κατά πόσο μπορούμε να τα θεωρήσουμε πράγματι «vintage». «Ένα κομμάτι θεωρείται vintage όταν έχουν περάσει τουλάχιστον 20 χρόνια από όταν φτιάχτηκε. Οπότε πλέον το Y2K μπορεί να θεωρηθεί vintage και έχει αφήσει το στίγμα του στην ιστορία της μόδας, όπως και άλλες iconic δεκαετίες, πχ. 70s, 80s και 90s», εξηγεί η Κωνσταντίνα.
Το πόσο γρήγορα εξαπλώνεται μια τάση βέβαια δεν γινόταν πάντα με τον ίδιο τρόπο. Γι’ αυτό και δεν μπορούμε να βγάλουμε από την εξίσωση – τι άλλο; – τα social media. Όπως αναφέρει η Βαλέρια: «τα social media παίζουν παντού ρόλο πια, σε όλα τα trends. Έτσι εξαπλώνονται». Σε αυτό συμφωνεί και η Κωνσταντίνα: «Σίγουρα το TikTok συγκεκριμένα έπαιξε μεγάλο ρόλο στην ραγδαία εξάπλωση αυτής της τάσης. Για εμένα ήταν ένα συνονθύλευμα από TikTok, street style, αλλά και από τους πελάτες που έρχονταν στο μαγαζί και με έκαναν να αγκαλιάσω το trend αυτό, καθώς πριν ήμουν περισσότερο 80s & 90s girl».
Νοσταλγία, βιωσιμότητα, η μόδα που κάνει κύκλους: μπορεί το Y2K να είναι μια τάση που ήρθε για να μείνει ή μπορεί και να περάσει και κάτι άλλο να πάρει την θέση του. Σε μια εποχή όμως που τίποτα δεν είναι σίγουρο, ούτε απαραίτητα σταθερό, είναι καθησυχαστικό να κρατάς στοιχεία από κάτι γνώριμο. Και παράλληλα επαναστατικό. «Αυτό που με ελκύει στην εποχή αυτή (00s) είναι το γεγονός πως οι γυναίκες φοράνε την πιο μικροσκοπική φούστα του κόσμου, χωρίς να τις ενδιαφέρει τι θα πουν οι άλλοι. Επιλέγουν το πιο χαμηλόμεσο τζιν με ένα κιλοτάκι που ξετρυπώνει από τις ωραίες περιφέρειές τους. Και θεωρώ ταιριάζει τέλεια στην εποχή μας, καθώς μέσα από αυτές τις μίνι επαναστάσεις υπενθυμίζουμε στην κοινωνία ότι όλοι μπορούμε να φοράμε ό,τι θέλουμε χωρίς να είναι επικριτικό και να θεωρείται προκλητικό. Ειδικά στην Ελλάδα που όλα έρχονται με μια καθυστέρηση», καταλήγει η Joe.
πηγή: lifo
