Αβάντι Maestro, ένα καλαματιανό
ΕΛΕΟΣ ΠΙΑ με την ζήλια και την κακία ορισμένων. Έχει και τα όρια της η ξινίλα, η γκρίνια και η αντίδραση.
Στους εθνικούς θριάμβους, όπως η υιοθεσία από το Netflix της νέας σειράς του Χριστόφορου Παπακαλιάτη που ήδη κρατά καθηλωμένο το πανελλήνιο, οπαδικά δεν χωράνε. Πανηγυρίζουμε όλοι ανεξαιρέτως συμπαθειών και προτιμήσεων αφήνοντας να βράζει στο ζουμί της η ντόπια ιντελιγκένσια και όσοι συμπλεγματικοί στάζουν σαρκασμό και απαξίωση για αυτό το σημαντικό επίτευγμα, την ώρα που οι πλέον επιφανείς θεσμικοί (ο πρωθυπουργός ο ίδιος) και εξωθεσμικοί (το ελληνικό Twitter) παράγοντες αποθεώνουν τον 47χρονο δημιουργό για τη μεγάλη διάκριση που χάρισε στη χώρα μας με το νέο του έργο.
To «Maestro» θίγει φλέγοντα ζητήματα, περνά δικαιωματικά μηνύματα, καυτηριάζει κοινωνικές παθογένειες και μ’ έναν σατανικό τρόπο εκθέτει την αγία ελληνική οικογένεια την ώρα που την υπνωτίζει με τα σαγηνευτικά πλάνα του.
«Συγχαρητήρια κύριε Παπακαλιάτη, μας κάνετε όλους περήφανους», δήλωσε συγκινημένος ο Κυριάκος Μητσοτάκης κατά την πρόσφατη συνάντησή τους στη Θεσσαλονίκη και ενώ ακόμα δεν είχαν κοπάσει οι παιάνες και τα βεγγαλικά στα ενημερωτικά σάιτ και στα κοινωνικά δίκτυα.
Μέχρι χθες ακόμα το σκορ στους τίτλους που φιλοξενεί η πλατφόρμα του Netflix ήταν 50-0 (τουλάχιστον) υπέρ της Τουρκίας, το Maestro όμως είναι η αρχή της μεγάλης αντεπίθεσης. Είμαστε πια πρωταθλητές, έρχονται άλλες εποχές.
Πρόκειται άλλωστε για το επιστέγασμα, για την κορωνίδα της αναγέννησης της ελληνικής τηλεοπτικής παραγωγής που παρατηρείται τελευταία, όπως διατρανώνουν σύσσωμα σχεδόν τα ελληνικά media.
Κάθε νέα σειρά τον τελευταίο καιρό είναι και μια υπέρβαση, ένα ζενίθ, μια ματιά στο άπειρο, τίποτα όμως δεν μπορεί να συγκριθεί με τον μεγαλόπνοο «Maestro» που τα έχει και τα κάνει όλα – με το αγέρωχο στυλ και την ψυχρή αυτοπεποίθηση που χαρακτήριζαν πάντα τον δημιουργό του. Τοποθεσίες, σκηνικά, μουσικές, υψηλές προδιαγραφές, υποβλητικές ατμόσφαιρες, εντυπωσιακές λήψεις, αγωνία, χλιδή, δράμα, σεξ, βία, ανατροπές, γκεστ σταρ, σινεφίλ αναφορές. Ποπ, έντεχνο, επικαιρικό και kinky συγχρόνως. Η κουλτούρα της ανάπλασης και του gentrification ως high-end μυθοπλασία. Δεν είναι μόνο μια σειρά, είναι event, attitude, κατάσταση.
Και συνάμα θίγει φλέγοντα ζητήματα, περνά δικαιωματικά μηνύματα, καυτηριάζει κοινωνικές παθογένειες και μ’ έναν σατανικό τρόπο εκθέτει την αγία ελληνική οικογένεια την ώρα που την υπνωτίζει με τα σαγηνευτικά πλάνα του.
Και βέβαια, όπως πάντα, ο Χριστόφορος Παπακαλιάτης κλείνει κι εδώ το μάτι στους πιο ενημερωμένους θεατές με κάποιες σκηνές που αποτελούν «φόρο τιμής» σε συγκεκριμένες ταινίες και σειρές που φαίνεται να είδε και να τον συγκίνησαν τελευταία, κάποιες εκ των οποίων μάλιστα βρίσκονται στο Netflix και σε λίγο καιρό θα στέκονται πλάι-πλάι με τη δική του.
«Το ταλέντο δανείζεται, η ιδιοφυΐα κλέβει», υποτίθεται ότι είχε πει ο Όσκαρ Γουάιλντ. Δεν είναι του ίδιου πνεύματος βέβαια, αλλά έρχεται συνειρμικά στον νου εκείνο το ανέκδοτο που κυκλοφορούσε πριν από καμιά δεκαετία: «Γιατί τα κάμπινγκ απαγόρευσαν την είσοδο στον Παπακαλιάτη;». «Επειδή τους κλέβει τις σκηνές».
πηγή: lifo