AKOMA KI AN ΠΡΟΣΠΑΘΕΙ κανείς να αποφύγει το Μουντιάλ του Κατάρ, εκείνο θα τον βρει με κάποιο τρόπο μέσα από τις κραυγαλέες επικεφαλίδες της ειδησεογραφίας.
Πριν καν ξεκινήσει η διοργάνωση που είναι βέβαιο ότι μας επιφυλάσσει πολλές σκηνές νοσηρού σουρεαλισμού, είχαμε τη φοβερή δήλωση του Τζιάνι Ινφαντίνο, έναν αυτοσχέδιο ύμνο στη συμπερίληψη.
«Σήμερα αισθάνομαι Καταριανός. Σήμερα αισθάνομαι Άραβας. Σήμερα αισθάνομαι Αφρικανός. Σήμερα αισθάνομαι γκέι. Σήμερα αισθάνομαι ανάπηρος. Σήμερα αισθάνομαι μετανάστης», δήλωσε ο Πρόεδρος της FIFA προκαλώντας τη γενική θυμηδία.
Το γεγονός ότι οι δύο τους απλά κουνούσαν τα χείλη ενώ μεταδιδόταν η προηχογραφημένη συνομιλία τους αλλά και το μπεζ γάντι που φορούσε στο ένα του χέρι ο Μόργκαν Φρίμαν και τον έκαναν να μοιάζει με κακό του Τζέιμς Μποντ επέτειναν ακόμα περισσότερο την αίσθηση του θεατή ότι παρακολουθεί κάτι που συμβαίνει σ’ ένα διαστρεβλωμένο παράλληλο σύμπαν γεμάτο από μικρές αλλά κρίσιμες παραδοξότητες.
Αυτό ήταν όμως μόνο μια πρόγευση, ένα τρέιλερ για την τελετή έναρξης όπου το cringe χτύπησε κόκκινο παγιώνοντας την αίσθηση δυστοπίας που υπερίπταται πάνω τον θεσμό σαν σκοτεινό νέφος και την υποψία του θεατή ότι μπορεί τελικά να έχουμε ξεφύγει από το πεδίο της πραγματικότητας και να έχουμε εγκλωβιστεί σε κάποια επιμελημένη προσομοίωση ή στο Matrix.
Αποκορύφωμα αυτής της συλλογικής παραίσθησης ήταν η (δυσάρεστη) έκπληξη της παρουσίας του Μόργκαν Φρίμαν στον ρόλο του παρουσιαστή / αρχιερέα της όλης εκδήλωσης. Αν είναι δυνατόν ο «Θεός» ο ίδιος, ο επουράνιος αφηγητής, η φωνή μιας ανώτερης αρχής, η προσωποποίηση του κύρους, της αξιοπρέπειας, της ακεραιότητας και του ηθικού πλεονεκτήματος, να γίνεται το πρόσωπο και η ψυχή και το πνεύμα μιας εξαιρετικά αμφιλεγόμενης διοργάνωσης και ο αρχάγγελος του εξαγνισμού ενός κατάπτυστου καθεστώτος.
Είναι φανερό ότι πάμε κατά διαόλου την ώρα που ο Θεός λείπει σε επαγγελματικό ταξίδι. God’s away on business, που λέει και το ομώνυμο τραγούδι του Tom Waits.
Το όλο σκηνικό ήταν σαν ακατανόητο εσωτερικό αστείο, σαν κάτι από κακό όνειρο ή από κάποια νοσηρά εκλεπτυσμένη παρωδία. Ντυμένος στα μαύρα, ο 85χρονος ηθοποιός βρισκόταν επί σκηνής μαζί με τον διάσημο YouTuber του Κατάρ Γκανίμ Αλ Μουφτά, γνωστό και ως «Miracle Boy», ο οποίος πάσχει από μια σπάνια διαταραχή που επηρεάζει το κάτω μέρος της σπονδυλικής στήλης και έμοιαζε σα να είναι θαμμένος από τη μέση και κάτω στο υπέδαφος, όπως η πρωταγωνίστρια στις «Ευτυχισμένες Μέρες» του Μπέκετ.
Ο διάλογός τους που μεταδόθηκε «ζωντανά» ανά τον πλανήτη ήταν μια ανταλλαγή των αιώνιων κενόδοξων κλισέ περί οικουμενικότητας, εκεχειρίας και συναδέλφωσης που συνηθίζονται στις μεγάλες παγκόσμιες αθλητικές διοργανώσεις, προεξαρχόντων των Ολυμπιακών Αγώνων. Με την προσθήκη λίγου αραβικού κουλέρ λοκάλ για την περίσταση («Η Γη είναι το αντίσκηνο όπου ζούμε όλοι»).
Το γεγονός ότι οι δύο τους απλά κουνούσαν τα χείλη ενώ μεταδιδόταν η προηχογραφημένη συνομιλία τους αλλά και το μπεζ γάντι που φορούσε στο ένα του χέρι ο Μόργκαν Φρίμαν (κατάλοιπο αυτοκινητιστικού ατυχήματος από το 2008) και τον έκαναν να μοιάζει με κακό του Τζέιμς Μποντ επέτειναν ακόμα περισσότερο την αίσθηση του θεατή ότι παρακολουθεί κάτι που συμβαίνει σ’ ένα διαστρεβλωμένο παράλληλο σύμπαν γεμάτο από μικρές αλλά κρίσιμες παραδοξότητες.
Είναι βέβαιο ότι θα δούμε πολλές τέτοιες ακόμα, εντός και εκτός σταδίων, σ’ αυτή την αγρίως διχαστική διοργάνωση που φαίνεται να είναι ό,τι ακριβώς δεν χρειαζόταν η ανθρωπότητα στην παρούσα κατάσταση.
πηγή: lifo
