Ο Μητροπολίτης Γεράσιμος είναι ο κανόνας, όχι η εξαίρεση

Η απόφαση του Μητροπολίτη Πέτρας Γεράσιμου να μην διαβαστεί το Ευαγγέλιο στην Εξόδιο Ακολουθία της 17χρονης Νικολέτας,  προκάλεσε οργή και πολλές αντιδράσεις. Δικαιολογημένα. Είνα πράγματι μια ντροπιαστική στιγμή για την Μητρόπολης Πέτρας και συνολικά για την τοπική Εκκλησία. Και ταυτόχρονα είναι και απολύτως αναμενόμενη και ταιριαστή με την ευρύτερη λογική της.

Η Εκκλησία, για να μιλήσουμε γενικά, όχι μόνο αδυνατεί να προσαρμοστεί στα δεδομένα ενός κόσμου που αλλάζει με ιλιγγιώδη ταχύτητα, αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις σου δίνει την εντύπωση ότι επιλέγει συνειδητά να κινείται προς τα πίσω. Εγκλωβισμένη στο γράμμα του εκκλησιαστικού νόμου, έτη φωτός μακριά από το πνεύμα της αδελφοσύνης, της συμπόνιας και της καλοσύνης που υποτίθεται ότι αποτελεί θεμέλιο λίθο της, όπως απέδειξε με τον πιο σκληρό τρόπο στην περίπτωση της Νικολέτας είναι ανίκανη να αφουγκραστεί και να σταθεί δίπλα στις ανάγκες της κοινωνίας, ακόμα και των πιστών της.

Η Νικολέτα, αν τελικά όντως αυτοκτόνησε, δεν χρειαζόταν την Εκκλησία και τον Μητροπολίτη στην Εξόδιο Ακολουθία της. Ίσως να τους χρειάστηκε όσο ζούσε. Να σταθούν δίπλα της, να την βοηθήσουν, να της δώσουν το χέρι ακόμα και να την ωθήσουν να αναζητήσει βοήθεια από ειδικούς. Αλλά ποια έφηβη και ποιος έφηβος που νιώθει πίεση θα ψάξει στήριξη στην σημερινή Εκκλησία;

Σε ένα ίδρυμα το οποίο τον κρίνει για την εμφάνιση, την σεξουαλικότητα και τον τρόπο ζωής του;

‘Ενα ίδρυμα που αν “συνεισφέρει” σε κάτι, είναι να κάνει τα ζορισμένα και κλειστά παιδιά των μικρών και καταπιεστικών κοινωνιών, να νιώσουν ακόμα χειρότερα με τον εαυτό τους;

Ουδείς φυσικά.

Στην πραγματικότητα λοιπόν, το Ευαγγέλιο το χρειαζόταν οι γονείς και η οικογένεια της Νικολέτας. Αλλά ούτε σε αυτούς, τους δικούς της ανθρώπους, δεν στάθηκε ικανή η Μητρόπολη να προσφέρει την ελάχιστη παρηγοριά.

Κρύα, κυνική και απάνθρωπη και με ιεράρχες γεμάτους σκοτάδι στο μυαλό και στην ψυχή, η Εκκλησία σταδιακά εξελίσσεται σε θύλακα ακροδεξιών ιδεών και εκτροφείο μίσους.

Και μην ξεγελιέστε: οι φωτισμένοι ιεράρχες που επιτελούν το καθήκον τους με ειλικρινή και ανυπόκριτη αγάπη για τον συνάνθρωπο στην καρδιά τους, όσο κι αν είναι σε αριθμό, αποτελούν την εξαίρεση, όχι τον κανόνα.

Ο κανόνας είναι οι ιεράρχες που δίνουν τον τόνο.

Ο κανόνας είναι ο Γεράσιμος.