Του Βασίλη Σκουντή
Την τελευταία φορά που ο Παναθηναϊκός ανέβηκε στο θρόνο της Σουπερλίγκας (σεζόν 2009-10) στον πάγκο του βρισκόταν ο Νίκος Νιόπλιας και τον ρόλο του πρώτου βιολιού έπαιζε ο Τζιμπρίλ Σισέ…
Περασμένα μεγαλεία και διηγώντας να κλαις!
Δέκα τέσσερα χρόνια αργότερα, οι Πράσινοι χρειάσθηκε να καρτερούν έως την 4η Φεβρουαρίου για να πετύχουν την πρώτη νίκη τους σε ντέρμπι και να μη μαγαρίσουν κιόλας τα 116α γενέθλια τους που τα γιόρτασαν εν χορδαίς και οργάνω στο άδειο (από κόσμο) σπιτικό τους.
Την ώρα που οι δείκτες του ρολογιού σημάδευαν το 90ό λεπτό ο Φατίχ Τερίμ, ο οποίος δεν έχει αξιωθεί ακόμη να κοουτσάρει ενώπιον θεατών (και παίρνει τη… μεθαδόνη του στο ΟΑΚΑ όποτε ανεβαίνει για να συμπαρασταθεί στον συμπατριώτη του Εργκίν Αταμάν), απέσυρε τον Μπερνάρ για τους προφανείς και συνηθισμένους λόγους.
Κατευθυνόμενος προς τον πάγκο ο… φευγάτος (το καλοκαίρι) Βραζιλιάνος μέσος ο οποίος είχε ανοίξει το σκορ στο 25ο λεπτό χαιρετήθηκε με τον προπονητή του κι εκείνος (όπως αποκάλυψε ο ρεπόρτερ της Cosmote TV) τού είπε κάτι που εκτόξευσε τη… λίμπιντο του κόσμου και όλου του κλαμπ…
«Ήρθε η ώρα να γίνουμε πρωταθλητές»!
Ο πράσινος οργανισμός λαχταρά εδώ και 14 χρόνια να ξορκίσει τους δαίμονες που τον κατατρύχουν και να ρουφήξει το νέκταρ του πρωταθλήματος: το αν και κατά πόσον θα πάρει σάρκα και οστά η ιδιωτική (που ωστόσο έγινε βούκινο) ατάκα του Τερίμ θα κριθεί εν καιρώ τω δέοντι κι αφού υποβληθεί στη βάσανο των υπόλοιπων αγώνων της κανονικής περιόδου και των playoffs.
Αποτελεί ωστόσο- έστω κι αν διατυπώθηκε ατύπως, ανεπισήμως και σχεδόν ψιθυριστά- μια δημόσια δέσμευση και ως τέτοια θα αξιολογηθεί όταν φτάσει το πλήρωμα του χρόνου…
Ο Παναθηναϊκός πέτυχε μια καθαρή νίκη απέναντι στον Ολυμπιακό που –όσο περίεργο κι αν φαίνεται- ακόμη ψάχνεται σε όλα τα επίπεδα: παίκτες πάνε κι έρχονται, συστήματα αλλάζουν, ο προπονητής πειραματίζεται, η ομοιογένεια κι η χημεία είναι πολύ σχετικές έννοιες που απέχουν αρκετά από το να θεωρηθούν παγιωμένες.
Ο Παναθηναϊκός κτύπησε στο ψαχνό, αλλά όσο αποτελεσματικός υπήρξε στο μπροστινό μέρος του γηπέδου, άλλο τόσο κράτησε τα μπόσικα στα… οπίσθια του, αναχαιτίζοντας κάθε προσπάθεια των αντιπάλων του να εκπορθήσουν την εστία του.
Οι οικοδεσπότες, απόντος του συνήθους υπόπτου στο σκοράρισμα (με οκτώ γκολ) Φώτη Ιωαννίδη, σημάδεψαν από την πρώτη στιγμή την αδύνατη αριστερά πλευρά της άμυνας του Ολυμπιακού και δικαιώθηκαν πανηγυρικά στην τακτική στόχευση τους, καθόσον και τα δυο γκολ προήλθαν από αυτή την κατεύθυνση.
Ο Μπερνάρ «κτύπησε» στο 25ο λεπτό, ο Αλεξάντερ Γερεμέγεφ το διέπραξε στο 60ό και οι απόπειρες των Πειραιωτών να σκοράρουν και να καταστούν απειλητικοί δεν τελεσφόρησαν σε καμία περίπτωση.
Μετά την ανάπαυλα ο Κάρλος Καρβαλιάλ αντιγράφοντας τη λογική του… κολεγιακού μπάσκετ, προέβη σε τρεις μαζεμένες αλλαγές και συν τοις άλλοις επέλεξε τη διάταξη του 4-4-2, αλλά οι Πράσινοι αποδείχθηκαν υποψιασμένοι και προετοιμασμένοι να αντιμετωπίσουν (και) αυτά τα καινούργια δεδομένα στο ματς.
Στο τέλος της ημέρας αποδόθηκε ποδοσφαιρική δικαιοσύνη υπό την έννοια ότι επικράτησε η ομάδα που εμφανίσθηκε πιο αποφασιστική, πιο συγκροτημένη, πιο δομημένη, πιο αποτελεσματική και βεβαίως πιο ρεαλιστική, ου μην και κυνική!
Ο Ολυμπιακός θα μπορούσε να προηγηθεί, να ισοφαρίσει σε 1-1, να μειώσει σε 2-1 και να παίξει τα ρέστα του, αλλά τα πυρά του απέβησαν άσφαιρα, ενώ στον αντίποδα ο Παναθηναϊκός ήλεγχε απολύτως την κατάσταση και από τη στιγμή που προηγήθηκε με 2-0 δεν είχε λόγο να εκτραπεί σε υπερβολές ή να κυριευθεί από πανικό.
Απλά πράγματα!
Σε κάθε αγώνα, πολλώ δε μάλλον σε ντέρμπι, όλοι αναζητούν έναν ήρωα, εκείνον που κάνει τη διαφορά και γίνεται εξώφυλλο…
Θαρρώ πως υπάρχουν κάμποσοι παίκτες του Παναθηναϊκού, που δικαιούνται να κοτσάρουν τις αφεντομουτσουνάρες τους στο κέντρο της μαρκίζας: ο απροσπέλαστος αλλά συνάμα και επιτελικός Ρούμπεν Πέρεθ, ο τερματοφύλακας Μπαρτλομιέι Ντραγκόφκσι του οποίου τα ποδάρια δεν πλέουν μέσα στα παπούτσια του αποχωρούντος Αλμπέρτο Μπρινιόλι , ο πανταχού παρών Ανταμ Τσέριν και ασφαλώς ο Τάσος Μπακασέτας.
Ο αρχηγός της Εθνικής ομάδας βιώνει το νόστιμον ήμαρ του μετά από πέντε χρόνια στην Τουρκία και έβαλε το… ποδαράκι του και στα δυο γκολ του Παναθηναϊκού: στο μεν 1-0 με την (πρωτογενή στην εξέλιξη της φάσης) κάθετη πάσα προς τον Παλάσιος ο οποίος εν συνεχεία ταΐζει τον Μπερνάρ, στο δε 2-0 με τη σέντρα του προς τον Γερεμέγεφ.
Μπροστά σε τέτοιες ψαγμένες δημιουργικές εμπνεύσεις, τύφλα να ‘χουν τα γκολ!
Μ’ αυτά και μ’ εκείνα ο Παναθηναϊκός έριξε στο κανναβάτσο τον Ολυμπιακό, βρίσκεται στο -3 από τον προπορευόμενο ΠΑΟΚ και στο -1 από τη δεύτερη ΑΕΚ και μένει να φανεί εάν προϊόντος του χρόνου θα επιβεβαιωθεί κιόλας το λαλήσαν διά του προφήτου Τερίμ!
πηγή: creta24
