Η Ελλάδα που «γερνάει» ταυτόχρονα «σκοτώνει» τα παιδιά της.
Η τραγωδία στα Τέμπη, που μας συγκλόνισε όλους, ήρθε να δώσει την χαριστική βολή στη νέα γενιά αυτής της χώρας.
Μια γενιά που μεγάλωσε μέσα στις σκληρές οικονομικές πολιτικές της χρεωκοπίας, στα μνημόνια και στην οικονομική ύφεση.
Μια γενιά στην οποία κυριαρχεί η απογοήτευση. Που βλέπει ότι οι όποιες προσδοκίες για «καλύτερες μέρες» μειώνονται καθημερινά.
Αλλά και μια γενιά η οποία – όπως έδειξαν και οι πρόσφατες κινητοποιήσεις – δηλώνει παρούσα…
Οι νέοι μας έχουν απόψεις και δεν διστάζουν να τις διατρανώσουν. Έχουν σαφώς προοδευτικότερες θέσεις από τις μεγαλύτερες γενιές. Η οικονομική κρίση, τα μνημόνια αλλά και η υγειονομική κρίση που ακολούθησε, μεγάλωσαν το χάσμα. Οι νέοι «βλέπουν» ότι θα ζήσουν χειρότερα από τις προηγούμενες γενιές.
Είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει αυτό!
Τα νέα παιδιά μας «φωνάζουν» ωστόσο ότι παρά την απογοήτευση που νιώθουν, θέλουν να έχουν λόγο και ρόλο στο μέλλον τους.
Σήμερα οι νέοι νοιώθουν ότι είναι στο περιθώριο χωρίς να έχουν τη δυνατότητα να εκφέρουν γνώμη. Η αναξιοκρατία, η διαφθορά, η έλλειψη εμπιστοσύνης στους θεσμούς, και η αστάθεια στο εργασιακό περιβάλλον στη χώρα μας, δημιουργούν σε όλους αλλά κυρίως στις μικρότερες ηλικίες, αισθήματα ανασφάλειας. Ήδη εντείνεται το φαινόμενο του «brain drain» και παρατηρούμε να φεύγουν όχι μόνο εξειδικευμένοι επιστήμονες αλλά και ανειδίκευτοι νέοι μας για να αναζητήσουν καλύτερο μέλλον στο εξωτερικό!
Οι δυσμενείς συνθήκες οδηγούν σε πιο ριζοσπαστικές κατευθύνσεις και σε σύγκρουση με τις συντηρητικές δυνάμεις που, με τα μέσα που διαθέτουν, τους ωθούν σε αντίθετες τάσεις.
Σημαντικά γεγονότα δημιουργούν συνθήκες για τη νέα γενιά και προϋποθέσεις ώστε να σημειωθούν δραστικές αλλαγές.
Οι συνθήκες διαβίωσης αποτελούν τη βάση πάνω στην οποία χτίζονται διάφορα πολιτικά αφηγήματα. Στην εποχή των μνημονίων χειροτέρευσαν οι συνθήκες ζωής και οι προοπτικές των νέων. Οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές και η ακροδεξιά λαϊκίστικη ατζέντα σε πολλές χώρες προκαλούν αβεβαιότητα και διαφορετικές αναζητήσεις των νέων. Η αμφισβήτηση εντείνεται και ουδείς μπορεί να προβλέψει τις εξελίξεις.
Το θέμα είναι τι προτείνομε όλοι στις νέες συνθήκες ώστε να πετύχουμε την προοδευτική και δημιουργική ένταξη των νέων στην κοινωνική ζωή; Υπάρχει σύνδεση μεταξύ κοινωνικής θέσης και πολιτικής συνείδησης;
Πρέπει να δούμε τι μπορεί να επιδράσει ώστε οι νέοι να δουν ποιο αισιόδοξα το μέλλον και να νοιώσουν ότι η πολιτεία και η τοπική αυτοδιοίκηση τους στηρίζει.
Χρειάζεται ωστόσο μεγάλη προσοχή, καθώς η επιτυχία του εγχειρήματος θα δημιουργήσει αχτίδα ελπίδας στους νέους, ωστόσο η αποτυχία θα φέρει νέο κύμα αβεβαιότητας και πιθανότατα νέες κοινωνικές «εκρήξεις».
Ένα τέτοιου είδους «άνοιγμα» πρέπει να λάβει υπόψη του την ιστορία των κινημάτων της νεολαίας, τις τάσεις των νέων και τα πολιτικά projects που θα αντιστοιχούν στις εμπειρίες και τα θέλω της νέας γενιάς.
Γιατί αυτό ουσιαστικά μας ζητούν τα παιδιά της χώρας, να τους ακούσουμε!
πηγή: creta24
