Όλοι περνάμε αυτές τι μέρες από τον κόμβο των Μουρνιών και χαιρόμαστε που επιτέλους τελείωσε ένα χρήσιμο έργο στην είσοδο της πόλης μας.
Ένας από τους στόχους μου εξ αρχής, ήταν η αποκατάσταση της προβληματικής εικόνας των εισόδων της πόλης μας.
Η αλήθεια είναι ότι ο κόμβος Μουρνιών όπως και εκείνος της Σούδας ανήκουν στην ευθύνη του Οργανισμού Ανάπτυξης Κρήτης, αλλά ο Δήμαρχος δεν είναι δυνατόν να μην ενδιαφέρεται για τόσο σοβαρά προβλήματα στην επικράτειά του Δήμου.
Έτσι λοιπόν από τους πρώτους μήνες που ανέλαβα, ενδιαφέρθηκα να πληροφορηθώ γιατί ένα έργο που είχε μελετηθεί πολλά χρόνια πριν και είχε ανάδοχο εργολάβο, είχε μείνει μόνο σε κενές εξαγγελίες.
Οι πληροφορίες που πήρα ήταν καθησυχαστικές, ότι το έργο θα προχωρούσε, αλλά δεν αρκέστηκα σε αυτές και ανακάλυψα ότι, υπήρχαν δύο σοβαρά εμπόδια τα οποία μέχρι τότε κανένας δεν μας είχε αναφέρει.
Το πρώτο ήταν ότι ο εργολάβος που είχε αναλάβει να μελετήσει τις πράξεις εφαρμογής στο τμήμα εντός σχεδίου πόλης, παρά το ότι είχε σχεδόν εξοφληθεί με σημαντικό ποσόν, είχε παραδώσει μελέτη που ήταν γεμάτη σφάλματα, άρα ήταν αδύνατο να προχωρήσει ένα σημαντικό τμήμα του έργου.
Ζήτησα από την πολεοδομία του Δήμου Χανίων μια άμεση λύση, και παρά τις βάσιμες αντιρρήσεις των προϊσταμένων λόγω έλλειψης προσωπικού, επέμεινα να διορθωθεί από υπαλλήλους της πολεοδομίας μας διότι είχε για μένα άμεση προτεραιότητα. Έτσι και έγινε, ανέλαβαν δύο φιλότιμοι μηχανικοί της υπηρεσίας, των οποίων τα ονόματα θέλω να αναφέρω, η Νία Γεωργακάκη και η Γκιάτη Χαρά και μέσα σε 4 μήνες είχαν διορθώσει τις πράξεις εφαρμογής, ανοίγοντας τον δρόμο στο έργο.
Το δεύτερο σοβαρό και παράδοξο εμπόδιο ήταν, ότι το έργο είχε μεν ανάδοχο εργολάβο, αλλά χωρίς εξασφαλισμένη χρηματοδότηση.
Ζήτησα λοιπόν από τον πολιτικό μηχανικό κ. Κώστα Μπροκαλάκη που υπηρετούσε τότε στο γραφείο Δημάρχου, να ασχοληθεί με την εξασφάλιση των οικονομικών πόρων παρά το ότι δεν ήταν στις αρμοδιότητες του Δήμου.
Θυμάμαι χαρακτηριστικά, ότι ήμασταν στον δήμο ένα βράδυ αργά και μπαίνει ο Κώστας φουριόζος στο γραφείο μου, λέγοντάς μου ότι βρήκε Ευρωπαϊκή χρηματοδότηση που προοριζόταν για δύο οδικά έργα στην Ανατολική Κρήτη, αλλά εμείς ήμασταν πιο ώριμοι από το ένα εκ των δύο.
Επειδή είχαμε χορτάσει από διαβεβαιώσεις και καθησυχαστικά λόγια, ξεκίνησα τα έγγραφα και τις οχλήσεις προς τα υπουργεία και τον ΟΑΚ και τελικά καταφέραμε να εξασφαλίσουμε από αυτό το πρόγραμμα 10 εκ. Ευρώ, ώστε να μπορεί να μπορεί πλέον το έργο να ξεκινήσει.
Ήμασταν όμως γελασμένοι, γιατί ένα άλλο απρόβλεπτο εμπόδιο κρυβότανε καλά για πολλά χρόνια. Όταν πια οι υπεύθυνοι του ΟΑΚ είδαν ότι το έργο μπορούσε να ξεκινήσει, ανέσυραν την μελέτη που είχαν στα συρτάρια τους επί μια δεκαετία περίπου, και διαπίστωσαν ότι υπήρχε σοβαρή έλλειψη καθώς δεν διέθετε μελέτη όμβριων για την οδό Ζυμβρακάκηδων. Δεν θα σχολιάσω περαιτέρω και ο καθένας θα βγάλει τα συμπεράσματά του. Θα πω μόνο ότι ξεκινήσαμε ένα μεγάλο αγώνα με την ΔΕΥΑΧ για να καλύψουμε το κενό με δικά μας μέσα και το καταφέραμε με πολλές δυσκολίες.
Τότε εμάς ο ρόλος μας ως Δήμος, που τον είχαμε υπερβεί αρκετές φορές, πλέον τελείωσε και την συνέχεια ανέλαβε ο ΟΑΚ που μας το παρέδωσε με μεγάλη καθυστέρηση… Μπορούμε να φανταστούμε ότι αυτή οφείλετε σε ανάλογα προβλήματα, όπως αυτά που βίωσα και βιώσαμε με τους συνεργάτες μου, αλλά τουλάχιστον μετά από τόσες περιπέτειες τελείωσε κάποτε ένα χρήσιμο έργο …
Έζησα και μοιράστηκα μαζί σας ένα μικρό δείγμα του τρόπου λειτουργίας της δημόσιας διοίκησης, που αποτελεί πολλές φορές πηγή προβλημάτων, παρά τα φιλότιμα στελέχη που διαθέτει, τα οποία εμποδίζουν την ανάπτυξη του τόπου μας, ταλαιπωρούν τους πολίτες και ενίοτε οδηγούν σε τραγική κατάληξη και αυτό το έχουμε ζήσει όλοι μας…
*Ο Τάσος Βάμβουκας είναι πρώην Δήμαρχος Χανίων
Κόμβος Μουρνιών: Τι κρύβουν τα δημόσια έργα πίσω από τις κλειστές κουρτίνες
