Dear Manouka: To νέο wine bar-restaurant του Παγκρατίου ξεφεύγει από τα συνηθισμένα
Παρότι βρίσκεται σε μικρή απόσταση από το Καλλιμάρμαρο και μερικά βήματα από τη λεωφόρο της Βασιλέως Κωνσταντίνου, ο μικρός πεζόδρομος της οδού Ηρώνδα νομίζω πως παραμένει ακόμα άγνωστος σε πολλούς – σίγουρα μοιάζει λες και γύρω του δεν υπάρχουν κίνηση και πιάτσες εξόδου, κρατάει ακόμα μια ησυχία μέσα στο Παγκράτι με την έντονη ζωή. Εκεί, λοιπόν, στέκεται μέχρι σήμερα ένα νεοκλασικό σπίτι του 1890, κομψό και καλοδιατηρημένο.
Αυτό το παλιό σπίτι-ζωντανό μνημείο μιας άλλης Αθήνας κάποιοι το διαμόρφωσαν έτσι ώστε να μας κάνουν να νιώσουμε έκπληξη περνώντας την πόρτα του. Φτάνοντας στον αριθμό 8 του δρόμου και αντικρίζοντας το γαλαζο-γκρι κτίριο, δεν προετοιμαζόμαστε γι’ αυτό που μας περιμένει στο εσωτερικό του, εκεί δηλαδή όπου πλέον λειτουργεί ένα wine bar-restaurant.
Αν σας θυμίζει κάτι το όνομα του Dear Manouka είναι γιατί την άνοιξη του 2021 το wine bar του Manouka εμφανίστηκε για πρώτη φορά στην καρδιά του κέντρου, στον 7ο όροφο του ξενοδοχείου Utopia. Αυτήν τη φορά μάς επανασυστήνεται με ένα concept που θα κερδίσει περισσότερο όσους κατοικούν σε αυτή την πόλη, μένουν στο ευρύτερο κέντρο της ή πίνουν συχνά τα ποτά τους σε αυτό και, σε αντίθεση με τους επισκέπτες του, έχουν δει τόσες φορές τον βράχο της Ακρόπολης και τον Παρθενώνα που μάλλον δεν αναζητούν συχνά μαγαζιά με αυτήν τη θέα – ανήκω κι εγώ σε αυτούς.
Aν έχετε ακούσει καλά λόγια για το πρώτο Manouka του Μάνου Στρατάκη, τώρα υπάρχει και ένα δεύτερο, πιο χαλαρό και fun, που μπαίνει σε περισσότερο διεθνή μονοπάτια, με ξεχωριστή ατμόσφαιρα που ξεκινά από την εικόνα του και φτάνει μέχρι το φαγητό του.
Υπάρχει αυτή η κατηγορία Αθηναίων η οποία με το που ακούει «ταράτσα» σκέφτεται αμέσως «τουριστικό μαγαζί», πόσο μάλλον όταν ακούει «rooftop σε ξενοδοχείο». Και η αλήθεια είναι ότι σε σχέση με τον αριθμό τους, λίγες είναι εκείνες που καταφέρνουν τελικά να μας απευθύνονται και να μας κερδίζουν. Aν, λοιπόν, έχετε ακούσει καλά λόγια για το πρώτο Manouka του Μάνου Στρατάκη, τώρα υπάρχει και ένα δεύτερο, πιο χαλαρό και fun, που μπαίνει σε περισσότερο διεθνή μονοπάτια, με ξεχωριστή ατμόσφαιρα που ξεκινά από την εικόνα του και φτάνει μέχρι το φαγητό του.
Αφού, λοιπόν, η εξωτερική του εικόνα βρίσκεται σε ωραία αντίθεση με την εσωτερική, θα ξεκινήσω από το interior design, το οποίο έχει την υπογραφή του Studiomateriality που ξέρει πώς να διαμορφώνει έναν χώρο ώστε να μην περνάει απαρατήρητος.
Oι γύψινες διακοσμητικές λεπτομέρειες στην οροφή και τα παραδοσιακά, πολύχρωμα τσιμεντοπλακάκια στο πάτωμα, τα πιο ωραία στοιχεία του κτιρίου δηλαδή, διατηρήθηκαν και πλέον αναδεικνύονται από τα έντονα και ζεστά χρώματα που επιλέχθηκαν – συνυπάρχουν με τα διαφορετικά μοτίβα και υφές που διαμορφώνουν τη μαξιμαλιστική εικόνα του εστιατορίου.
Πόσο συχνά τρώτε σε πορτοκαλί και ροζ σάλες; Όχι πολύ, όμως μπορείτε να το κάνετε πλέον στα δύο μικρά δωμάτια του Dear Manouka με τις βαριές κουρτίνες, τους βελούδινους καναπέδες και τα μεταλλικά καθίσματα. Τα ελάφια της ρετρό και custom νατουραλιστικής ταπετσαρίας του θα τα συναντήσετε και σε άλλα σημεία του χώρου: αποτελούν κομμάτι του σχεδιασμού της μπάρας, το περίγραμμα του κεφαλιού τους έγινε σκεύος για να σερβίρονται amuse bouche αλλά και ένα άκρως εντυπωσιακό φωτιστικό στην οροφή ενός από τα δωμάτια.
Το ελάφι αυτό έδωσε την έμπνευση στον Στάθη Χρηστίδη να σερβίρει ένα ταρτάρ από αυτό με μοβ shiso (γιαπωνέζικη μέντα) και λίπος από wagyu. Ο νεαρός και πολύ ταλαντούχος σεφ του Dear Manouka έχει στήσει ένα μενού με exotic και fusion διάθεση, με την κουζίνα δηλαδή που ξέρει καλά και τον παθιάζει.
Έχει θητεύσει δίπλα στον Γιώργο Βενιέρη και στον Δημήτρη Κατριβέση, όταν εργαζόταν στο λονδρέζικο Mazi έκανε τα ρεπό του στο αγαπημένο του σουσάδικο και εκεί κόλλησε με την ιαπωνική κουζίνα, ταξίδεψε για να δει διαφορετικές γαστρονομικές κουλτούρες, ενθουσιάστηκε με τη σχέση που έχουν οι Ισπανοί με το φαγητό όταν βρέθηκε στη Σαλαμάνκα και το Βαγιαδολίδ.
Κάποια στιγμή είχε πάρει την απόφαση να μετακομίσει και να εργαστεί στο Μαϊάμι, αλλά όταν δεν άντεξε τους ρυθμούς του τα παράτησε όλα, πήρε το φέρι για να περάσει έξι μήνες στις Μπαχάμες χωρίς κινητό, δουλεύοντας σε street grills και μπαρ πάνω στη θάλασσα. Εκεί βρήκε τον εαυτό του, όπως λέει, κατανάλωνε μπόλικη σάλτσα με ταμάρινδο, κύμινο, μάνγκο και τσίλι την οποία θα δοκιμάσετε στο άψογο και αφράτο bao bun που φτιάχνει με μπιφτέκι από κατσίκι, αγγούρι πίκλα με έντονο ξίδι και αψάδα από πιπέρι σετσουάν.
Το μενού του Dear Manouka είναι μετρημένο, γεμάτο ετερόκλητα, αλλά ταιριαστά παντρέματα, είναι ιντριγκαδόρικο. O Στάθης Χρηστίδης προλογίζει το μενού με ένα χειροποίητο καρβέλι ψωμιού που το σπάμε με το χέρι, το αλείφουμε με το δικό του βούτυρο και το βουτάμε σε βιολογικό ελαιόλαδο αρωματισμένο με φρέσκια ρίγανη. Στη συνέχεια προσφέρει, μεταξύ άλλων, καμαμπέρ με μάνγκο, πιπέρι σετσουάν και εγχώρια τρούφα εποχής, τατάκι μοσχάρι με καπνιστή miso, yucca και λάδι γαρίδας, αχνιστά μύδια με μια dijon αρωματισμένη με cranberries, ενώ η αχινομακαρονάδα γίνεται με undon noodles.
Θα βρείτε και παναρισμένες γαρίδες με mojo verde, κινέζικο λάχανο και τσίλι αλλά και πρόβατο παϊδάκι με γραβιέρα, χαρούπι, πατάτα. Όσο για το επιδόρπιο, ο Αλέξανδρος Παπαγεωργίου έχει δημιουργήσει γλυκά ελαφριά, δροσιστικά και ισορροπημένα που θα σας μείνουν, όπως το κρεμώδες ρυζόγαλο με τα κόκκινα φρούτα, ο αφρός από κανέλα και εσπεριδοειδή μαζί με ένα παγωτό κανέλα.
Για καθένα από τα παραπάνω πιάτα θα βρείτε στην οινική λίστα που έχει επιμεληθεί ο Σωκράτης Βρακάς και από ένα ποτήρι να το συνοδεύσετε. Ογδόντα ετικέτες κρασιού, δουλειές από τον διεθνή αμπελώνα, από την Ευρώπη, τον Νέο Κόσμο αλλά και ντόπιες, είκοσι περίπου ποτήρια τα οποία θα εναλλάσσονται και ένα καλά κρυμμένο κελάρι το οποίο μπορούν να επισκεφθούν όσοι θέλουν να επενδύσουν σε πιο δυσεύρετες προτάσεις για το γεύμα τους συνθέτουν την οινική πρόταση αυτού του καινούργιου wine bar – restaurant.
Αν απολαμβάνετε να τρώτε στην μπάρα, μπορείτε να το κάνετε στο Dear Manouka, εκεί δηλαδή όπου Γιάννης Πισσάς κάνει τα δικά του ευφάνταστα twists σε κλασικές κοκτέιλ συνταγές. Στην παραλλαγή του για το Old Fashioned αξιοποιεί την τεχνική του fat washing, βρίσκουμε λίπος γκουαντσιάλε, σιρόπι σφενδάμου και αρωματικά bitters, το Negroni του είναι μαγειρεμένο με κεράσι, στο χείλος του ποτηριού της μαργαρίτας σας θα γευτείτε καπνιστό αλάτι και τριμμένο καλαμπόκι – πάει άψογα με το bao bun. Οι λάτρεις του gin tonic θα βρείτε τρία perfect σερβιρίσματά του, ενώ, αν ψάχνετε το ιδανικό ποτό για να κλείσετε το γεύμα σας, επιλέξτε το Rioja Sour.
Ηρώνδα 8, Παγκράτι, 210 7293628
πηγή: lifo
